คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 497

“บังคับพวกเขางั้นเหรอ? พวกคุณมองพวกเราสูงส่งเกินไป ถ้าพวกเรามีความสามารถขนาดนั้น โลกคงรวมเป็นหนึ่งเดียวกันไปนานแล้ว” คนในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องส่ายหัว

"แล้วเป็นเพราะอะไร ช่วยอธิบายให้ผมเข้าใจที"

กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยรอยยิ้มเบิกบานทั่วใบหน้าของเขา

"จะถามผมทำไม? คุณควรไปถามคุณชายท่านนั้นดีกว่า คุณชายหลี่ใช่คนในตระกูลของพวกคุณหรือเปล่าครับ? เขามีอิทธิพลมาก ทำให้ตระกูลซูออกคำสั่ง ให้พวกเราพาคนพวกนี้มาขอโทษ"

"ตอนที่ผมได้รับคำสั่งมาผมก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ตระกูลซูในเมืองหลวงขี้ขลาดขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ต่อมาผมไปถามเพื่อนในเมืองหลวงถึงได้รู้ คุณเองก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกันเหรอครับ?"

คนในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไม่อยากพูดเกี่ยวกับประเด็นนี้ พวกเขาละไว้ในประเด็นสำคัญ

กู้เจี้ยนกั๋วกำมือไว้แน่นแล้วพูดว่า "ผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ก็รอฟังจากพวกคุณอยู่นี่ไง"

"ทรัพย์สินของตระกูลซูในเมืองหลวงถูกคนอื่นอายัดไว้ และราคาหุ้นของบริษัทดิ่งลงจนไม่เหลืออะไรเลย ทั้งหมดนี้จะทำให้ตระกูลซูไร้ค่าทันที ผมคิดว่าทั้งหมดนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณชายหลี่อย่างแน่นอน"

หลังจากที่กู้เจี้ยนกั๋วได้ฟัง สมองของเขาก็ว่างเปล่า สมองของเขาได้กลายเป็นฝุ่น และปิดลงอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้ ไม่มีความสามารถในการคิดใด ๆ

กู้เจี้ยนเจียงและคนอื่น ๆ เมื่อได้ฟัง หูของพวกเขาก็ตั้งขึ้นเหมือนกับกู้เจี้ยนกั๋ว ทุกสายตาจ้องมองหลี่โม่ด้วยแววตาที่หมองคล้ำ สมองของพวกเขาไม่สามารถทำงานได้ตามปกติแล้ว

กู้หยุนหลานจับมือของหลี่โม่และดึงเบา ๆ จากนั้นกระซิบว่า "เราไปกันเถอะ ฉันอยากกลับบ้าน"

"ตายใจคุณภรรยาครับ กลับบ้านกัน"

หลี่โม่จับมือกู้หยุนหลาน เดินผ่านเหล่าไป่และคนอื่น ๆ ที่ร้องขอความเมตตา ออกจากห้องประชุม

เหล่าไป่และคนอื่น ๆ มองตามหลังของหลี่โม่ด้วยใบหน้าที่ขมขื่น ไม่รู้ว่าการอ้อนวอนขอความเมตตาครั้งนี้ได้ผลหรือไม่

คนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยกมือและพาเหล่าไป่และคนอื่นๆ ออกไป