"เมืองจินไห่เลื่องชื่อด้านงานประมูล และเป็นมืออาชีพมาก ดังนั้นสินค้าทางวัฒนธรรมหลายรายการ ส่วนมากจะอยู่ในเมืองจินไห่ นอกจากนี้ยังมีงานประมูลหลายแห่งในจินไห่ งานประมูลใหญ่ในจินให่ครั้งนี้จัดขึ้นโดยเจ้าพ่อลู่เจี้ยนปิน"
"ถ้าพูดถึงลู่เจี้ยนปินคนนี้ เขาถือว่าเป็นบุคคลในตำนาน เดิมทีเขาเคยเป็นคนเก็บขยะ ต่อมาก็เอาขยะที่เก็บนั้นมาตีเป็นราคา หลังจากดำเนินกิจการมายี่สิบปีก็กลายเป็นเจ้าพ่อในอุตสาหกรรมวัตถุโบราณ และก็มีชื่อเสียงมากในงานการประมูล"
ฮั่วเจี้ยนเฟิงขับรถไปพลางคุยกับกู้เจี้ยนหมิงไปพลาง โดยรู้ว่ากู้เจี้ยนหมินชอบสะสมของเก่าและหยก ดังนั้นเขาจึงเลือกหัวข้อที่กู้เจี้ยนหมินสนใจโดยเฉพาะมาพูดคุย
"ลู่เจี้ยนปิน คนนี้ลุงรู้จัก ปีที่แล้วมักเห็นเขาในตลาดของโบราณบ่อย ๆ แถมในเวลานั้นเขาเป็นเซียนสะสมของเก่า ในจังหวัดนี้ก็ไม่มีใครที่เหนือกว่าลู่เจี้ยนปินในการเก็บสะสมของเก่า"
"และลุงก็ได้ยินมาว่า ตอนนี้ลู่เจี้ยนปินกลายเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในจิ่นไห่แล้ว และสถานะของเขาในจิ่นไห่ก็โดดเดี่ยวมาก คนที่สามารถกลายเป็นคนที่รวยที่สุดในด้านนี้ น่าจะมีแค่ลู่เจี้ยนปินคนเดียว"
กู้เจี้ยนหมินพูดคุยกับฮั่วเจี้ยนเฟิงอย่างมีความสุข ในขณะที่หวังฟางดึงกู้หยุนหลานและพึมพำเกี่ยวกับเรื่องที่จะให้เธอหย่ากับหลี่โม่
กู้หยุนหลานคอยปลอบโยนหลี่โม่ด้วยสายตาของเธอ หลี่โม่ก็ทำได้เพียงแสดงรอยยิ้มจาง ๆ
รถแล่นไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ขับมาถึงลานจอดรถของศูนย์การประมูลแห่งจินไห่
ที่ลานจอดรถมีรถหรูจอดอยู่ไม่น้อย รถบีเอ็มดับเบิลยูของฮั่วเจี้ยนเฟิงก็จอดอยู่ข้างรถหรูพวกนั้น ที่จอดแทบจะไม่พอในตอนนี้
หลี่โม่และคนอื่น ๆ ลงจากรถ มองไปที่งานประมูลจินไห่ที่จัดค่อนข้างหรูหรา
ศูนย์รวมงานประมูลจินไห่จำลองมาจากห้องโถงของพระราชวังอย่างสมบูรณ์แบบ ดูมีระดับและสง่างาม เป็นประกายภายใต้แสงจากดวงอาทิตย์กำลังตกดิน
"สิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนและสร้างโดยลู่เจี้ยนปิน การก่อตั้งศูนย์ประมูลแห่งนี้เพียงส่วนเดียว ใช้เงินลงทุน 600 ถึง 700 ล้านหยวนเลยทีเดียวครีบ" ฮั่วเจี้ยนเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"หลี่โม่ แก ไอ้คนไม่เอาไหน แกฟังให้ดี ๆ ฉันไม่ได้หวังให้แกจะต้องทำเงินให้ได้หกร้อยเจ็ดร้อยล้าน แค่แกสามารถทำได้สักหกเจ็ดหมื่นฉันก็ว่ามันเยอะมากแล้ว" หวังฟางกล่าวอย่างรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...