คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 514

”หยุนหลาน คนนี้คือ......”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงเพิ่งจะเริ่มแนะนำ แต่กลับถูกเฝิงจื่อไฉผลักออกอย่างแรงทันที

เฝิงจื่อไฉมองกู้หยุนหลานด้วยสายตาลามเลีย แล้วเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มวิตถาร “คนสวย พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ ผมขอแนะนำตัวเองใหม่อีกครั้ง ผมชื่อเฝิงจื่อไฉ คุณเรียกผมว่าพี่ไฉก็ได้”

“ความสัมพันธ์เล็กใหญ่ทั้งหมดในจินไห่ผมเอาอยู่หมด ไม่ทราบว่าคนสวยกำลังทำธุรกิจอะไรงั้นเหรอ? ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจที่สีขาวหรือสีดำ พี่ไฉของคุณก็ครอบคลุมได้หมด ที่ผมคลุมไม่ได้ก็มีแต่พี่หยางนี่แหละ”

จางจงหยางยิ้มบางพลางมองไปยังกู้หยุนหลาน ในแววตานั้นเต็มไปด้วยความละโมบและความปรารถนาครอบครอง เพียงแต่ไม่ได้แสดงออกอย่างกระตือรือร้นขนาดเฝิงจื่อไฉ

“ผมชื่อจางจงหยาง คนสวยเรียกผมว่าพี่หยางก็พอแล้ว คุณมีเรื่องอะไรที่จินไห่ขอแค่มาบอกผม แล้วทุกอย่างจะเรียบร้อยเอง”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงมองฉากนี้อย่างตกตะลึงเล็กน้อย ต่อให้ใช้หัวแม่เท้าคิด ก็ยังรู้เลยว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติแน่

ทว่าฮั่วเจี้ยนเฟิงก็ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร ในที่นี้ล้วนเป็นผู้มีอิทธิพลของจินไห่ ฮั่วเจี้ยนเฟิงไม่มีกำลังจะไปต่อกรกับคนพวกนี้หรอก

หลี่โม่ลุกยืนขึ้นด้านหน้ากู้หยุนหลาน แล้วปกป้องกู้หยุนหลานไว้ด้านหลัง “เอวนายหายดีแล้วเหรอ? ดูเหมือนฉันจะยังสั่งสอนไปไม่ลึกซึ้งพอสินะ”

“ไอ้ลูกหมา นี่แกพูดอย่างนั้นกับพี่ไฉได้ยังไง ขอทานอย่างแกจะสั่งสอนพี่ไฉ แกมันสั่งสอนได้แค่เด็กประถมเท่านั้นแหละวะ”

“สมองไอ้ปัญญาอ่อนนี่คงมีแต่ขี้เลื่อยสินะ ที่นี่คือจินไห่ แกไม่ไปถามดูเสียบ้างว่าที่นี่ใครคุม กล้าพูดกับพี่ไฉแบบนี้ วันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันครบรอบวันตายของแก”

“คนสวย พี่ไฉกับพี่หยางของเราถูกใจคุณก็เป็นโชคดีของคุณ ขอแค่คุณคอยปรนนิบัติพี่ชายทั้งสองอย่างดี ต่อไปข้างหน้าจะมั่งคั่งรุ่งเรือง อยู่กับไอ้ยาจกหน้าโง่นี่ เธอจะไม่มีแม้แต่อนาคตเลยสักนิด”

เหอลี่ฉวินเหน็บแนมหลี่โม่ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ในมุมมองของพวกเขาเสื้อผ้าของหลี่โม่แสนธรรมดาขนาดนั้น ก็คงเป็นแค่ประชาชนชั้นต่ำ จะรังแกทำให้อับอายขายหน้าตามใจชอบอย่างไรก็ได้