คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 52

เขาคนนี้ ถึงกับต้องออกโรงมาต้อนรับแขกด้วยตนเอง

น่าเสียดายที่เขามาช้าไปหนึ่งก้าว ทำให้อีกฝ่ายก็ออกไปแล้ว เขาจึงต้องรีบตามออกไปทันที

ฉวีเทียนไห่ตกใจ เขาพูดติดอ่างเล็กน้อย “นาย… นายน้อยหลี่เหรอ? นายน้อยหลี่อะไรเหรอ ผมไม่เห็นนะครับ”

ตอนนี้ฉวีเทียนไห่สับสนเล็กน้อย

นายน้อยหลี่คือใครกัน ถึงกับทำให้เฟิงเหวินเตี่ยนตามหา โดยไม่สนใจมารยาทต่อกันเช่นนี้?

นายน้อยหลี่คนนี้ในเมืองฮั่น ทำให้เฟิงเหวินเตี่ยนออกหน้าด้วยตัวเองเลยหรือ?

“นายน้อยหลี่ รอผมด้วยสิครับ!”

ทันใดนั้น เฟิงเหวินเตี่ยนที่อยู่ข้างหน้าดูเหมือนจะเจอหลี่โม่แล้ว ทำให้เกิดรอยยิ้มที่ตื่นเต้นบนใบหน้าทันที เขาไม่สนใจฉวีเทียนไห่ที่กำลังตกตะลึง และไล่ตามเขาไปตลอดทางเลยแม้แต่น้อย

ฉวีเทียนไห่ตกตะลึงเช่นกัน เขารู้สึกอับอายมาก หน้านิ่งเหมือนกับหุ่นยนต์อย่างไรอย่างนั้น

เพราะเพิ่งจะรู้สึกได้ว่า เฟิงเหวินเตี่ยนไม่ได้มาหาเขา เนื่องจากเขาเดินผ่านฉวีเทียนไห่ไปเสียแล้ว

ฉวีเทียนไห่กำลังวุ่นวายท่ามกลางสายลม ความรู้สึกของเขาอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

เพื่อนที่เป็นลูกคนร่ำรวยหลายคนที่ล้วนแต่งกายอย่างมีสไตล์เหล่านั้น ก็ยืนเงียบอยู่ข้างหลัง แต่พวกเขาก็เยาะเย้ยผ่านสายตาแทน

“แม่งเอ๊ย นายน้อยอะไรกันวะ? ถึงทำให้เหวินเตี่ยนวิ่งกระวนกระวายไปแบบนั้น” ฉวีเทียนไห่พึมพำและหันไปมองเพื่อนอีกสองสามคน

พวกเขาส่ายหัวและยักไหล่ พร้อมพูดว่า “ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนเหมือนกัน”

“นี่ ฉันนึกออกแล้ว นายน้อยหลี่ผู้ร่ำรวยที่ลงทุนในบริษัทวิจัยทางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเมือง ที่ทำฮือฮามากในช่วงนี้ไง ใช่เขาหรือเปล่านะ?” จู่ ๆ ใครบางคนก็พูดขึ้น

ทันใดนั้น ทุกคนก็พยักหน้าตอบ “ใช่ ๆ ๆ เป็นไปได้นะ ต้องใช่แน่ ๆ !”

“ยังไงดีล่ะ ตามไปดูดีไหม? คิดว่าต้องไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแน่ ๆ ที่จะสามารถทำให้เฟิงเหวินเตี่ยนออกหน้าด้วยตัวเองแบบนี้” มีบางคนออกความเห็น

ฉวีเทียนไห่เลิกคิ้วขึ้น พร้อมโบกมือ แล้วพูดอย่างประชดว่า “ไปเถอะ ฉันก็อยากไปดูเหมือนกัน ว่านายน้อยหลี่คนนี้คือใครกัน ถึงสามารถทำให้เถ้าแก่ของฮั่นพาเลซออกมารับได้!”

หลังจากพูดจบ กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็พากันเดินไปที่ประตูห้องโถงใหญ่อย่างรีบร้อน

ขณะเดียวกัน ด้านนอกประตูนั้น