ทุกคนถอนหายใจ!
เหมือนกันอย่างกับแกะ!
แต่มันเป็นไปได้อย่างไร?
ทำไมหลี่โม่ถึงได้ขึ้นไปบนรถโรลส์-รอยซ์นั่น แถมเฟิงเหวินเตี่ยนยังปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพอีก
ทุกคนหยุดพูด สีหน้าของเขาดูมืดมนมากทีเดียว
“อย่าพูดไร้สาระน่า! เขามันก็แค่ไอ้ขยะ มันจะเป็นนายน้อยหลี่ได้ยังไง!”
ฉวีเทียนไห่ดื่มน้ำในมือด้วยความโกรธจัด เขาขมวดคิ้ว และในใจก็รู้สึกสงสัยอย่างมาก
ไม่ใช่หลี่โม่หรอก...
เป็นไปไม่ได้
“ช่างเถอะ กลับได้แล้ว” ฉวีเทียนไห่กล่าวพร้อมนำกลุ่มคนออกไป แต่หลังจากเดินไปสองก้าว เขาก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองอีกครั้ง
จนกระทั่งโรลส์-รอยซ์วิ่งออกจากลานจอดรถไป เขาก็ถอนหายใจเหมือนจะโล่งอก ทว่าความสงสัยของเขากลับเพิ่มขึ้นอีก
ทางด้านของกู้ซิ่งเหว่ย เขาได้รีบกลับไปที่ห้องประชุมของบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรม
ในห้องประชุมเวลานี้ ญาติ ๆ ของตระกูลกู้ล้วนอยู่ที่นั่นหมด อย่างไรเสีย หากมีข้อผิดพลาดใด ในความร่วมมือที่สำคัญเช่นนี้ กำไรทั้งปีนี้ก็จะหายไปอย่างแน่นอน
คุณท่านกู้นั่งเป็นกรรมการอย่างสบาย ๆ เขาเหล่มองและเห็นว่า กู้ซิ่งเหว่ยกลับมาด้วยใบหน้าหงอย ๆ จึงเลิกคิ้วและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“คุณปู่ครับ” กู้ซิ่งเหว่ยก้มหน้าลงแล้วกล่าว
เมื่อเห็นแบบนี้ เขามองไปในมือของกู้ซิ่งเหว่ยก็พบความว่างเปล่า คุณท่านกู้สังเกตเห็นบางสิ่งที่ไม่ปกติและถามอย่างจริงจังว่า “แล้วสัญญาล่ะ? แกคงไม่ได้ไปทำให้หรงคังกรุ๊ปขุ่นเคืองมาหรอกนะ ใช่ไหม?”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา สายตาของญาติ ๆ ตระกูลกู้ ก็มากองรวมอยู่ที่กู้ซิ่งเหว่ยทีละคน สายตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยความกังวล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...