วันต่อมา
เวลาใกล้เที่ยง กู้เจี้ยนกั๋ว กู้เจี้ยนเจียง และกู้ซิ่งเหว่ยรวมถึงคนอื่น ๆ พากันยืนอยู่ที่ประตูของบริษัท ราวกับว่ารอต้อนรับแขกผู้มีเกียรติ
ในไม่ช้ารถอาวดี้สามคันก็มาจอดที่ทางเข้าอาคาร กู้เจี้ยนกั๋วเดินไปที่รถอาวดี้ทั้งสามคันด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
ประตูรถอาวดี้ทั้งสามคันก็เปิดออกพร้อมกัน และคนหนุ่มสาวทั้งสามคนที่ลงจากรถทำให้กู้เจี้ยนกั๋วตกตะลึงเล็กน้อย
เดิมทีผู้จัดการสินเชื่อของธนาคารทั้งสามแห่งจะตอบรับการต้อนรับเป็นอย่างดี แต่กู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่คนหนุ่มสาวแปลกหน้าสามคนที่มา เขาสับสนว่าทั้งสามคนนี้ดูท่าทางไม่คุ้นเคย
"พวกคุณเป็นใคร ?" กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยความสงสัย
"ดิฉันเป็นพนักงานของธนาคารกลาง นี่คือจดหมายทางการจากทางธนาคารของเรา กรุณาเซ็นรับด้วยค่ะ"
“ผมเป็นเจ้าหน้าที่ของธนาคารแห่งกรุงโซล และผมก็มาส่งจดหมายทางการนี้ด้วยเช่นกัน กรุณาเซ็นรับด้วยครับ”
"มาส่งจดหมายจากทางการด้วยเช่นกัน ดูเหมือนว่าตระกูลของคุณจะไปทำให้ใครขุ่นเคืองในเวลาเดียวกันยังไงอย่างงั้นเลยนะครับ"
กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกมึนงงมาก จ้องมองไปที่พนักงานของธนาคารทั้งสามแห่ง ในใจรู้สึกไม่สู้ดีนัก
"ผู้จัดการของพวกคุณอยู่ที่ไหน เห็นโทรมาบอกว่าผู้จัดการฝ่ายสินเชื่อของธนาคารของพวกคุณกำลังจะมา!" กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยน้ำเสียงดังก้อง
ทั้งกู้เจี้ยนเจียงและกู้ซิ่งเหว่ยสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงเข้ามาถามพร้อมกัน
“ผู้จัดการสินเชื่อของเราไม่สนใจพวกคุณ พวกคุณควรตรวจสอบจดหมายจากทางการให้ดี และออกไป”
พนักงานสามคนยัดจดหมายจากทางการลงในมือของกู้เจี้ยนกั๋ว พวกเขาหันหลังกลับและเข้าไปในรถอาวดี้
เมื่อเห็นรถอาวดี้ขับออกไป กู้เจี้ยนกั๋วก็ก้มหน้าลงดูจดหมายจากทางการที่อยู่ในมือ
จดหมายทางการเป็นปกมาตรฐานทั้งหมด มีชื่อและโลโก้ของธนาคารต่าง ๆ พิมพ์อยู่
มือของกู้เจี้ยนกั๋วที่ถือจดหมายทางการสั่น และเขาไม่กล้าเปิดจดหมายทางการ ราวกับว่าเขากังวลว่าจะมีสัตว์ประหลาดบางตัวบินออกมาจากจดหมายทางการนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...