แต่เฝิงจื่อไฉไม่กล้าที่จะปฏิเสธแม้แต่น้อย แค่สามารถทำให้ออกไปได้นั่น ก็ถือว่าทำได้ดีมากแล้วทีเดียว
“งั้นฉันกลิ้งแล้ว พวกนายก็ต้องกลิ้งเหมือนกัน แล้วก็พวกคนคุ้มกัน พวกแกก็ต้องกลิ้งตามฉันไปด้วย!”
เฝิงจื่อไฉพูดกับเหอลี่ฉวินและบอดี้การ์ด ไหน ๆ เขาก็เสียหน้าไปแล้ว เฝิงจื่อไฉไม่ต้องการที่จะเสียหน้าไปมากกว่านี้ เขาปล่อยให้ลูกน้องของเขาเห็นเรื่องตลกพวกนี้ไม่ได้ เขาต้องพาลูกน้องออกไปด้วยกัน
เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ ได้ถูกโลกนี้ให้บทเรียน โดยรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะต่อสู้ พวกเขาทั้งหมดลงไปนอนกองกับพื้นพร้อมกับเฝิงจื่อไฉ พยายามที่จะกลิ้งตัวออกไปทีละคน
แม้ว่าผู้คุ้มกันจะไม่เต็มใจ แต่ภรรยาและลูก ๆ ของพวกเขาล้วนอยู่ในจินไห่ หากพวกเขาไม่ปฏิบัติตาม เกรงว่าทั้งครอบครัวจะต้องได้รับความเดือดร้อน
ดังนั้นคนคุ้มกันจึงนอนลง และกลิ้งตัวออกไปด้วยกัน
“อ๊ะ! เจ็บ ทำไมมันเจ็บแบบนี้ว่ะ”
เฝิงจื่อไฉสัมผัสบาดแผลขณะกลิ้ง และเหงื่อก็ไหลออกมาจากความเจ็บปวด
ความเสียใจไม่รู้จบปะทุขึ้นในหัวใจของเฝิงจื่อไฉ รอให้อาการบาดเจ็บของเขาหายดีแล้วค่อยกลับมาแก้แค้นหลี่โม่ เขาจะได้ไม่ต้องพบกับซูเหวินเหมา หรือต่อให้ได้พบซูเหวินเหมาอีก ถึงเวลานั้นก็ค่อยหยุด คงจะไม่ต้องเจ็บตัวมากแบบนี้
เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ ก็โอดครวญด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าพวกเขาจะกระตุกจากความเจ็บปวด แต่พวกเขาก็ยังยืนกรานที่จะกลิ้งออกไปด้วยแรงทั้งหมดที่มี หากพวกเขาไม่กลิ้งออกไป พวกเขาอาจถูกฆ่าตายหากพวกเขาอยู่ที่นี่
ในขณะนี้ การกลิ้งกลายเป็นความหวังเดียวสำหรับเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ ในการเอาชีวิตรอด
กู้เจี้ยนกั๋ว กู้เจี้ยนเจียง และกู้ชิงหลินต่างตกตะลึงไปพร้อมกัน เจ้าสัวแห่งตระกูลซูเข้ามา จากนั้นทายาทรุ่นที่สองของจินไห่กลิ้งออกไป ภายใต้ความวุ่นวายของคนเหล่านี้ ดูเหมือนว่าห้องประชุมของตระกูลกู้ได้กลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
แม้แต่การแสวงบุญก็ไม่ได้เกิดขึ้นเช่นนี้ มันศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่าการแสวงบุญ ไอ้หลี่โม่มันเป็นเทพเจ้าประเภทไหน ทำไมมันถึงทำสิ่งอัศจรรย์แบบนี้ซ้ำ ๆ ความคิดแปลก ๆ เกิดขึ้นในใจของกู้เจี้ยนกั๋ว
กู้เจี้ยนเจียงกลืนน้ำลายอย่างหนัก ในใจคิดแบบเดียวกับกู้เจี้ยนกั๋ว สงสัยว่าตัวตนของหลี่โม่คือใคร ลูกเขยที่ได้ชื่อว่าเป็นคนไร้ค่นี้ จะทำให้เจ้าสัวแห่งตระกูลซูมาขอโทษได้อย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...