หัวใจของกู้เจี้ยนกั๋วเย็นชาไปชั่วขณะ ทัศนคติของซูเหวินเหมาได้แสดงออกมาให้เห็นทุกอย่างแล้ว
แต่การจะก้มหัวให้หลี่โม่และอ้อนวอนหลี่โม่ กู้เจียงกั๋วทำไม่ได้จริง ๆ
กู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่กู้หยุนหลาน "หยุนหลาน แกก็เป็นสมาชิกของตระกูลกู้ แกควรจะยืนขึ้นและพูดอะไรบ้างในเวลานี้นะ"
"หนูฟังหลี่โม่ค่ะ" กู้หยุนหลานจับมือหลี่โม่แล้วพูด
“แก หลี่โม่เป็นลูกเขยของบ้านแก เขาต้องฟังแก” กู้เจี้ยนกั๋วกล่าวอย่างร้อนรน
“แต่นี่เป็นเรื่องใหญ่ หนูตัดสินใจแทนหลี่โม่ไม่ได้ค่ะ”
หากเป็นเมื่อก่อนกู้หยุนหลานจะช่วยตระกูลกู้อย่างไม่มีเงื่อนไขแน่นอน แต่หลังจากผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมาย การได้เห็นนิสัยที่แท้จริงของญาติ ๆ ของตระกูลกู้ หัวใจของกู้หยุนหลานก็เย็นชาไปแล้ว
จะทำอย่างไรเมื่อกู้หยุนหลานไม่เต็มใจที่จะยุ่งกับเรื่องนี้อีกต่อไป ขอแค่หลี่โม่พอใจก็พอ
กู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่หลี่โม่ด้วยใบหน้าที่ขมขื่น และต่อสู้กับหัวใจของเขาตลอดเวลา
หลี่โม่ยิ้มเบา ๆ โดยไม่สนใจการแสดงออกและความคิดภายในของกู้เจี้ยนกั๋ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับกู้เจี้ยนกั๋วนั้นไม่สำคัญสำหรับหลี่โม่
แต่เพื่อประโยชน์ของกู้หยุนหลาน หลี่โม่จะไม่ปล่อยให้ตระกูลกู้ล้มละลาย
"ผู้เฒ่าซู"
"ไม่ได้นะครับ คุณชายหลี่เรียกผมว่าเสี่ยวซูหรือเหวินเหมาก็ได้ครับ" ซูเหวินเหมากล่าวอย่างนอบน้อม
ซูเหวินเหมาผู้ซึ่งควรจะพูดคุยและหัวเราะในที่พักหรูหรา ณ เวลานี้ช่างอ่อนน้อมถ่อมตนราวกับฝุ่นผงบนพื้นดิน อ่อนน้อมถ่อมตนจนถึงกระดูกจริง ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...