คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 558

"งั้นคุณก็กลับไปรอ" หลี่โม่กล่าวอย่างใจเย็น

"ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณชายหลี่ที่ให้อภัย"

ซูเหวินเหมาตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้ เมื่อกี้เขานอนหมอบนิ่งเหมือนเด็กน้อย เพียงเพราะคำพูดของหลี่โม่

การกลับไปและรอหมายความว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อไปตระกูลซูก็ยังคงเป็นตระกูลซู แต่ซูเหวินเหมาจะเก็บสิ่งนี้ไว้เตือนใจ และเขาต้องคอยห้ามปรามสมาชิกในตระกูล

"ให้ผมไปส่งคุณชายหลี่และคุณหนูกู้ พวกคุณจะไปไหนเหรอครับ" ซูเหวินเหมายังคงถามด้วยความเคารพ

“พวกเรากำลังจะกลับบ้าน งั้นขอติดรถคุณไปด้วยแล้วกัน”

ซูเหวินเหมาเดินไปสองก้าวและเปิดประตูรถลินคอล์นให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานด้วยความเคารพนบนอบ

รอให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานนั่งก่อน แม้ว่ายังมีที่ว่างอีกมากในเบาะหลังของลินคอล์น แต่ซูเหวินเหมาก็ไม่ได้ขึ้นไปนั่ง แถมยังไปนั่งข้างคนขับอีก

ขบวนรถเริ่มเคลื่อนออกช้า ๆ ส่งหลี่โม่และกู้หยุนหลานไปยังที่พักของพวกเขา

หลี่โม่ไม่ได้ให้ซูเหวินเหมาส่งเขาอีก เขาเดินจับมือกับกู้หยุนหลานกลับเข้าบ้านไป

ซูเหวินเหมามองหลี่โม่เดินจากไปอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ส่งรูปคุณชายหลี่ให้ทุกคนในตระกูล เพื่อที่ว่าเมื่อพวกมันเห็นคุณหลี่ชายในครั้งต่อไป พวกมันจะต้องปรนนิบัติต่อคุณชายหลี่ด้วยความเคารพและปฏิบัติต่อเหมือนคุณชายหลี่เหมือนเป็นเจ้านาย และให้คิดว่าตัวเองเป็นผู้รับใช้!"

"อ๋า?" ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ข้างประตูรถทำเสียงประหลาดใจ

ตระกูลซูเป็นเหมือนดวงดาวเจิดจรัสอยู่บนท้องฟ้า ขืนให้พวกเขาเปรียบตนเองเหมือนทาส ผู้ช่วยรู้สึกว่ามีเพียงไม่กี่คนในตระกูลซูเท่านั้นที่ทำได้

"ถ้าทำไม่ได้ ก็ไปทำฟาร์มกับเจ้าซูเหวินปินซะ! ส่งคำสั่งของฉันไปให้พวกมันแบบคำต่อคำ หากมันกล้าที่จะไม่เคารพคุณชายหลี่ มันจะถูกไล่ออกจากตระกูลซู อย่าคิดว่าฉันจะแบ่งมรดกให้ในอนาคต!"