ในตอนเช้าตรู่ ทีมสไตลิสต์ผมบลอนด์และตาสีฟ้าเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่โดยถือกล่องเครื่องสำอางและเสื้อผ้าต่าง ๆ เพื่อจัดแต่งทรงผมให้กับซีเหมินจือเผิง
เหอซูฟางยืนอยู่ข้าง ๆ และมองไปที่ซีเหมินจือเผิง "ลูก ลูกต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ แม่ส่งวันเกิดและใบหน้าของกู้หยุนหลานให้กับอาจารย์ซ้งดูแล้ว อาจารย์บอกว่าหนูสองคนเป็นเนื้อคู่กัน ถ้าพวกหนูสามารถอยู่ด้วยกันได้ ไม่เพียงแต่การแต่งงานและมีลูกที่น่ารักเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความเจริญรุ่งเรืองของธุรกิจครอบครัวของเราด้วย”
ซีเหมินจือเผิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เมื่อซีเหมินจือเผิงได้เห็นรูปของกู้หยุนหลาน ก็รู้สึกว่ากู้หยุนหลานเป็นผู้หญิงสวยที่คู่ควรกับเขา
ยิ่งไปกว่านั้น นี่คือความคิดของแม่ ธุรกิจของครอบครัวยังไม่ตกอยู่ในมือของซีเหมินจือเผิง และซีเหมินจือเผิงก็ไม่ต้องการปฏิเสธแม่ของเขา เพราะอาจส่งผลกระทบต่อมรดกในอนาคตได้
"คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมจะคว้าโอกาสนี้ไว้ แต่ไอ้สามีไม่เอาไหนของกู้หยุนหลานดูเหมือนจะเป็นปัญหา"
เมื่อนึกถึงหลี่โม่ซีเหมินจื้อเผิงก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
เหอซูฟางพูดอย่างเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยาม "มันก็แค่คนไม่เอาไหนที่กินอาหารอ่อน ๆ ลูกไม่จำเป็นต้องสนใจมัน ตราบใดที่หัวใจของกู้หยุนหลานเอนเอียงมาหาลูก ไอ้สามีไร้ค่าของเธอจะถูกเตะออกไป ไอ้คนไร่ค่านั่นมันเป็นแค่ปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นแหละ"
สไตลิสต์ผมบลอนด์และตาสีฟ้าจัดสไตล์ให้กับซีเหมินจือเผิงอย่างรวดเร็ว จัดระเบียบซีเหมินจือเผิงตั้งแต่หัวจรดเท้า และเลือกเสื้อผ้าสำหรับซีเหมินจือเผิงอย่างระมัดระวัง
ไม่นานหลังจากจัดแต่งทรงผมเสร็จ รูปร่างที่ดูภูมิฐานแต่เดิมของซีเหมินจือเผิง ก็ยิ่งดูภูมิฐานและหล่อเหลามากขึ้น รูปร่างหน้าตาของซีเหมินจือเผิงได้ถึงจุดสูงสุดของชีวิตของเขาแล้ว
เหอซูฟางพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ "ลูกชายของแม่หล่อที่สุด ต้องสามารถดึงดูดกู้หยุนหลานได้แน่ ผู้หญิงที่อยู่ในสถานที่เล็ก ๆ แบบนั้นคงไม่เคยเห็นอะไรในโลกนี้มากก่อน เราแกล้งทำเงินหล่นใส่เล็กน้อย เกรงว่า เธอคงจะร้องไห้และรีบวิ่งตามลูกมา"
"ไม่ใช่แค่เรื่องสถานที่เล็ก ๆ เท่านั้น"
ซีเหมินจือเผิงมองดูตัวเองที่หล่อเหลาของเขาในกระจกแล้วพูดว่า "ถึงจะเป็นเมืองใหญ่ ผู้หญิงในเมืองปีศาจอย่างเมืองหลวง เมื่อเห็นผมก็จะร้องไห้และร้องขอตามผมมาทั้งนั้นแหละ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...