คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 57

ท่าทางเย่อหยิ่งของกู้ซิ่งเหว่ยในตอนนี้ ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!

มือของเขากำลังจะแตะไปที่ไหล่ของหลี่โม่

ทันใดนั้นเอง

ภายในห้องประชุม คำพูดที่ดุดันราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย ก็ทำให้อุณหภูมิห้องลดลงถึงจุดเยือกแข็ง

“พวกคุณไม่ควรทุบตีกู้หยุนหลาน”

หลี่โม่ทำหน้าถมึงทึง ดวงตาของเขาโกรธมาก เขาก้มมองไปที่กู้หยุนหลานที่แทบจะไม่รู้สึกตัวในอ้อมแขนของเขา ด้วยความทุกข์ใจ

ผู้หญิงของนายน้อยแดนมังกร ทำไมถึงได้ถูกรังแกนัก!

จากนั้นหลี่โม่ก็แสดงรอยยิ้มแฝงความแค้นที่มุมปากของเขา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองกู้ซิ่งเหว่ย พร้อมกวาดสายตาไปยังผู้คนในห้องประชุมและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันต้องการให้แก แกและแก ขอโทษเธอเดียวนี้!”

ในขณะนั้น ร่างกายของหลี่โม่ก็เต็มไปด้วยความเลือดเย็นอย่างไม่รู้จบ ซึ่งความเลือดเย็นนั้น ได้ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งห้องประชุม ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นภาพลวงตา ณ เวลานี้ คนที่เผชิญหน้าอยู่ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ที่เหลวแหลกคนนั้นอีกแล้ว แต่เป็นสภาวะการจนตรอก!

เกิดอะไรขึ้น?

หลี่โม่มีแววตาและพลังล้นเหลือเช่นนี้ได้อย่างไร!

น่ากลัวทีเดียว

เมื่อกู้ซิ่งเหว่ยได้ยินคำพูดดังกล่าว เขาก็หัวเราะขึ้นมาสองครั้งทันที พร้อมเอามือปิดหูและเยาะเย้ย “อะไรนะ แกพูดอะไรนะ ไหนพูดอีกครั้งซิ ฉันได้ยินไม่ชัดเลยว่ะ”

สารเลวเอ๊ย!

เจ้าหลี่โม่เศษขยะคนนี้ กล้าพูดต่อหน้าคนมากมาย

เขาบ้าไปแล้วหรือไง กล้าอุกอาจขนาดนี้ได้อย่างไร?!

คนไร้ค่า ก็เป็นคนไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ!

ไม่เข้าใจสถานการณ์เสียบ้างเลย แล้วยังจะทำมาเป็นยืนหยัดเพื่อภรรยาอีก

ทว่า ในเวลานี้หลี่โม่ค่อย ๆ ช่วยพยุงกู้หยุนหลานขึ้นมายืน เขากำหมดแน่น และจ้องมองกู้ซิ่งเหว่ยผู้จองหองด้วยสายตาที่เย็นชา เขาพูดอย่างใส่อารมณ์ว่า “พวกแกล้ำเส้นเกินไปแล้วล่ะ ฉันต้องจัดการให้พวกแกทุกคนขอโทษหยุนหลาน!”

หลังพูดจบ กู้ซิ่งเหว่ยก็พยายามดึงมือออก แต่เขาพบว่า ข้อมือของเขาถูกบีบแน่นเหมือนโดนคีมคีบเหล็กขนาดใหญ่ล็อกไว้ ทำให้ไม่สามารถขยับได้เลย

ในขณะนั้น กู้ซิ่งเหว่ยตื่นตระหนกและมีเหงื่อไหลบนหน้าผาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาสัมผัสกับสายตาอันเยือกเย็นของหลี่โม่ เขารู้สึกหวาดกลัวในใจ

ทำไมตาของหลี่โม่ถึงน่ากลัวนัก!

เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่?

“ก็แกไม่ควรทำอย่างนั้นไงล่ะ” หลี่โม่ตะโกนบอก

จากนั้น

เพียะ!

เขาลงมืออีกครั้ง!