ท่าทางเย่อหยิ่งของกู้ซิ่งเหว่ยในตอนนี้ ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!
มือของเขากำลังจะแตะไปที่ไหล่ของหลี่โม่
ทันใดนั้นเอง
ภายในห้องประชุม คำพูดที่ดุดันราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย ก็ทำให้อุณหภูมิห้องลดลงถึงจุดเยือกแข็ง
“พวกคุณไม่ควรทุบตีกู้หยุนหลาน”
หลี่โม่ทำหน้าถมึงทึง ดวงตาของเขาโกรธมาก เขาก้มมองไปที่กู้หยุนหลานที่แทบจะไม่รู้สึกตัวในอ้อมแขนของเขา ด้วยความทุกข์ใจ
ผู้หญิงของนายน้อยแดนมังกร ทำไมถึงได้ถูกรังแกนัก!
จากนั้นหลี่โม่ก็แสดงรอยยิ้มแฝงความแค้นที่มุมปากของเขา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองกู้ซิ่งเหว่ย พร้อมกวาดสายตาไปยังผู้คนในห้องประชุมและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันต้องการให้แก แกและแก ขอโทษเธอเดียวนี้!”
ในขณะนั้น ร่างกายของหลี่โม่ก็เต็มไปด้วยความเลือดเย็นอย่างไม่รู้จบ ซึ่งความเลือดเย็นนั้น ได้ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งห้องประชุม ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นภาพลวงตา ณ เวลานี้ คนที่เผชิญหน้าอยู่ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ที่เหลวแหลกคนนั้นอีกแล้ว แต่เป็นสภาวะการจนตรอก!
เกิดอะไรขึ้น?
หลี่โม่มีแววตาและพลังล้นเหลือเช่นนี้ได้อย่างไร!
น่ากลัวทีเดียว
เมื่อกู้ซิ่งเหว่ยได้ยินคำพูดดังกล่าว เขาก็หัวเราะขึ้นมาสองครั้งทันที พร้อมเอามือปิดหูและเยาะเย้ย “อะไรนะ แกพูดอะไรนะ ไหนพูดอีกครั้งซิ ฉันได้ยินไม่ชัดเลยว่ะ”
สารเลวเอ๊ย!
เจ้าหลี่โม่เศษขยะคนนี้ กล้าพูดต่อหน้าคนมากมาย
เขาบ้าไปแล้วหรือไง กล้าอุกอาจขนาดนี้ได้อย่างไร?!
คนไร้ค่า ก็เป็นคนไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ!
ไม่เข้าใจสถานการณ์เสียบ้างเลย แล้วยังจะทำมาเป็นยืนหยัดเพื่อภรรยาอีก
ทว่า ในเวลานี้หลี่โม่ค่อย ๆ ช่วยพยุงกู้หยุนหลานขึ้นมายืน เขากำหมดแน่น และจ้องมองกู้ซิ่งเหว่ยผู้จองหองด้วยสายตาที่เย็นชา เขาพูดอย่างใส่อารมณ์ว่า “พวกแกล้ำเส้นเกินไปแล้วล่ะ ฉันต้องจัดการให้พวกแกทุกคนขอโทษหยุนหลาน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...