คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 571

ซีเหมินจือเผิงเงยหน้าขึ้น เหล่ตามองหลี่โม่ด้วยสายเหยียดหยาม แล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย “จะเห็นเขาเป็นอะไรไปได้ล่ะ ก็ต้องเป็นขยะอยู่แล้วสิ ถ้าเขาเต็มใจจะเป็นสุนัข ผมก็ไม่รังเกียจที่จะปฏิบัติกับเขาเหมือนสุนัขหรอกนะ”

“สุนัขของบ้านผมมีค่าอาหารวันละเกือบพันหยวน ถ้าเขายอมเป็นสุนัขให้ผม ก็จะทำให้เขามีชีวิตที่สุขสบายเหลือแสนได้เลย ไม่แน่ว่าวันไหนผมนึกใจดีขึ้นมา ก็อาจจะหาผู้หญิงให้เขาอีกสักคนก็ได้นะ”

ขณะที่กู้หยุนหลานกำลังโต้แย้ง หวังฟางก็กระแอมขึ้นมาอย่างหนัก รับคำพูดของซีเหมินจือเผิงไป

“ชีวิตของสุนัขตระกูลซีเหมินยังดีขนาดนี้ หยุนหลาน ลูกก็อย่ามัวซื่อบื้ออยู่อีกเลย งานในตอนนี้ของหลี่โม่ เงินที่หาได้ในหนึ่งเดือนไม่พอจ่ายค่าอาหารหมาตัวหนึ่งของตระกูลซีเหมินด้วยซ้ำ เขาเอ้อระเหยจนเป็นคนด้อยกว่าสุนัข ลูกยังจะไปปกป้องเขาทำไมกัน”

“ฮ่าฺฮ่าฮ่า คุณน้าพูดได้ถูกต้องครับ เจ้าขยะนี่เป็นคนด้อยกว่าสุนัขจริง ๆ แถมยังด้อยกว่าสุนัขหลายขุมเลยเชียวล่ะ”

ซีเหมินจือเผิงหัวเราะขึ้นมาอย่างสะใจ

ในตอนนั้นเอง

ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออก หัวหน้าพนักงานพากลุ่มสาวงามในชุดกงจวงถืออาหารเลิศรสมากมายเดินเข้ามา

“สวัสดีครับทุกท่าน อาหารมาเสิร์ฟแล้วครับ”

หลังจากหัวหน้าพนักงานกล่าวอย่างสุภาพ กลุ่มสาวงามในชุดกงจวงก็เริ่มยกอาหารขึ้นโต๊ะ

“หอยเป๋าฮื้อชั้นเลิศ”

“ฟัวกราส์และแบล็กทรัฟเฟิลสไตล์ฝรั่งเศส......”

อาหารวางลงบนโต๊ะทีละจาน แตกต่างจากอาหารที่ซีเหมินจือเผิงสั่งโดยสิ้นเชิง จนถึงขั้นที่อาหารพวกนี้ไม่มีอยู่ในเมนูเลยด้วยซ้ำ

เหอซูฟางถามอย่างงุนงง “พวกคุณเสิร์ฟผิดแล้วหรือเปล่า ของที่พวกเราสั่งไม่ใช่อาหารพวกนี้นะ”

“คุณหลี่เป็นแขกผู้มีเกียรติของผู้จัดการหวู่ของเรา หลังจากผู้จัดการหวู่รู้ว่าคุณหลี่มาที่สวนฟาน ก็สั่งให้พวกเราทำอาหารจานพิเศษให้กับคุณหลี่โดยเฉพาะครับ”