คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 573

เหอซูฟางและซีเหมินจือเผิงทั้งสองคนปิดประตูห้องส่วนตัวอย่างแน่นหนา พวกเขาหอบหายใจอย่างหนัก บนใบหน้าเผยสีหน้าตื่นตระหนก

เมื่อเห็นสภาพของเหอซูฟางและซีเหมินจือเผิงแล้ว คิ้วของหลี่โม่ก็ขมวดลงเล็กน้อย รู้สึกว่าต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ ไม่อย่างนั้นทั้งสองคนคงไม่อยู่ในสภาพจนมุมเช่นนี้

หวังฟางและกู้เจี้ยนหมินเองก็มองออกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หวังฟางเข้าไปพยุงเหอซูฟางเอาไว้ และลูบหลังเหอซูฟางเบา ๆ “พี่ซูฟาง รีบมานั่งก่อนสิ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

“เกิดเรื่องแล้ว ข้างนอกมีคนมาเยอะมาก พวกเขาถือมีดเดินป่าพุ่งเข้ามา ไม่รู้ว่ามีใครหาเรื่องมาหรือเปล่า หวังว่าจะไม่มาทำร้ายพวกเรานะ”

เหอซูฟางอธิบายพลางถูกพยุงให้นั่งลงบนเก้าอี้

สีหน้าของซีเหมินจือเผิงอึมครึมอย่างยิ่ง ย้อนนึกกลับไปถึงสถานการณ์ที่เห็นเมื่อครู่ ทั่วร่างก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง

“ผมเห็นพวกบอดี้การ์ดถูกฟันบาดเจ็บไปหมดแล้ว พวกเขาคงจะไม่พุ่งมาหาผมใช่ไหม แต่ผมก็ไม่ได้มีศัตรูอยู่ในประเทศนะ หรือว่าจะเป็นนักฆ่าที่คู่แข่งระหว่างประเทศจ้างมาฆ่าผม?”

ในหัวของซีเหมินจือเผิงจินตนาการถึงฉากที่คู่แข่งซื้อตัวนักฆ่า ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าน่าจะเป็นแบบนั้น

เมื่อได้ยินคำพูดคิดเองเออเองของซีเหมินจือเผิง หนังหัวของเหอซูฟางก็แทบกระเจิง

“เป็นแบบนั้นได้ยังไง อย่างนั้นพวกเราจะทำยังไงกันล่ะ จือเผิงลูกรีบโทรศัพท์ติดต่อให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องรีบมาคุ้มครองพวกเราสิ”

เหอซูฟางเอ่ยอย่างอกสั่นขวัญหาย

สีหน้าของหวังฟางและกู้เจี้ยนหมินต่างย่ำแย่ลงอย่างมาก นึกเสียใจที่ออกมากับเหอซูฟางในวันนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกับหายนะครั้งใหญ่แบบนี้

กู้หยุนหลานมองไปยังหลี่โม่เล็กน้อย หลี่โม่ขยิบตาให้กู้หยุนหลาน สื่อให้กู้หยุนหลานไม่ต้องกังวล ทุกอย่างเขาจะจัดการเอง

ไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าอันเร่งรีบดังเข้ามาจากข้างนอกห้อง ตามมาด้วยเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด “เปิดประตู!”