“ฉันรนหาที่ตาย? ฮ่าฮ่าฮ่า นี่เป็นเรื่องตลกที่น่าขำที่สุดที่ฉันเคยได้ยินเลย แกรู้สึกว่าฉันดูเหมือนจะรนหาที่ตายงั้นเหรอ? ไม่เห็นหรือไงว่าที่นี่ล้วนเป็นคนของฉันทั้งนั้น! ถ้าไอ้ขยะอย่างแกทำให้ฉันไม่พอใจล่ะก็ ฉันจะทำให้พวกแกทั้งหมดรู้สึกเลวร้ายยิ่งกว่า”
จางจงหยางใช้อำนาจคุกคามแบบขวานผ่าซาก ที่นี่มีแต่คนของเขาทั้งนั้น คำพูดของเขาก็เป็นดั่งประกาศิต สั่งให้ใครตายคนผู้นั้นก็ต้องตาย
สีหน้าของซีเหมินจือเผิงและคนอื่น ๆ พลันซีดขาว ถ้าหากต้องถูกดึงไปพัวพันด้วยเพราะคำพูดไร้สาระของหลี่โม่ คงต้องตายไปอย่างไม่เป็นธรรมมากแน่
“หลี่โม่! ไอ้ขยะนี่หยุดพูดซะ ที่นี่ไม่มีที่ให้แกพูด! กล้าต่อปากกับผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้ แกไปเอาความกล้ามาจากไหนนักหนา อยากให้ฉันถ่มน้ำลายใส่หน้าแกหรือไง! ถ้าอยากตายนักก็อย่ามาดึงพวกเราไปด้วยสิโว้ย!”
ซีเหมินจือเผิงตะโกนขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนก
เหอซูฟางพยักหน้ารัว ๆ “ใช่ ๆ จือเผิงพูดถูกต้อง ไอ้ขยะ ถ้าแกอยากตายก็ไปตายเอง แต่อย่ามาลำบากถึงพวกเราให้ตายไปด้วยกันกับแก คนไร้ค่าอย่างแกก็สมควรจะไปคนเดียวอยู่แล้วนี่!”
“ไอ้ขยะ! ไอ้ขอทาน! ไอ้เห่ย! ไอ้ไร้ประโยชน์! หยุนหลาน ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้วว่าให้หย่ากับไอ้ขยะนี่ซะ แกก็ไม่ยอมฟัง ดูซิว่าไอ้ขยะนี่มันทำให้ทั้งครอบครัวเราเดือดร้อนไปด้วยขนาดไหน! รีบให้มันไสหัวไปซะ! มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวเราทั้งนั้น!”
หวังฟางตะโกนจนสุดเสียง ความหวาดกลัวเมื่อเผชิญหน้ากับความตายนั้น ทำให้หวังฟางรู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว
กู้เจี้ยนหมินเองก็กระสับกระส่ายอย่างยิ่ง เมื่อเผชิญกับสถานการณ์อันน่าหวาดหวั่นที่ไม่เคยเจอมาก่อน กู้เจี้ยนหมินก็คิดเพียงต้องตัดความสัมพันธ์กับหลี่โม่ให้เร็วที่สุด เพื่อไม่ให้ถูกหลี่โม่ลากไปพัวพันด้วยเท่านั้น
“ลูกพี่ใหญ่ท่านนี้ ครอบครัวของเราไม่มีความเกี่ยวข้องกับหลี่โม่ ลูกสาวของผมกับหลี่โม่ จะ… จะหย่ากันเดี๋ยวนี้ คุณจะจัดการกับหลี่โม่อย่างไรก็ตามสบาย ได้โปรดอย่าดึงครอบครัวเราเข้าไปเกี่ยวด้วยเลยนะครับ ขอร้องล่ะครับ”
กู้หยุนหลานเม้มริมฝีปากแน่น เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อแม่ ในใจของเธอก็ว้าวุ่นยุ่งเหยิง รู้สึกกลัดกลุ้มอย่างยิ่ง
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
จางจงหยางหัวเราะขึ้นมาอย่างสาแก่ใจ ดูเหมือนว่าจะกลั่นแกล้งหลี่โม่จนพอแล้ว ตอนนี้ก็ควรจะเข้าเรื่องกันได้แล้ว
“ไอ้ขยะหลี่ รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่? สิ่งที่ฉันต้องการคือทำให้ชูจงเทียนออกมา ฉันจะให้แก ไม่สิ ให้หนทางรอดของพวกแกทางหนึ่ง ถ้าแกเรียกชูจงเทียนออกมาไม่ได้ ฉันจะทำให้พวกแกทุกคนได้ลิ้มรสชาติที่ตายเสียดีกว่าอยู่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...