เด็กชายอ้วนกำลังร้องไห้และเช็ดน้ำตา แต่หญิงชรารู้สึกเสียใจมาก เธอมุ่งเป้าไปที่หลี่โม่ด้วยความโกรธ
เมื่อเห็นหลี่โม่เดินไปที่ร้านค้าใกล้ ๆ พร้อมกับเด็กน้อยในอ้อมแขน หญิงชราจึงลุกขึ้นยืน
“หลานย่า หนูรออยู่ตรงนี้ เดี๋ยวย่าจะช่วยหนูล้างแค้นเอง! ไม่มีใครรังแกหลานชายของย่าได้ทั้งนั้น”
ความโกรธครอบงำหญิงชรา เธอนั้นปากร้ายตั้งแต่เธอยังเด็ก ดังนั้นเธอจึงระงับความโกรธของตนเองไม่ได้ เธอวิ่งเหยาะ ๆ พุ่งไปหาหลี่โม่ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
หญิงชราจับที่แขนของหลี่โม่ ยกมือขึ้นจะข่วนหน้าของซีซีและสบถถ้อยคำอย่างดุเดือด "ไอ้สารเลว กล้ารังแกหลานชายของฉัน ฉันจะทำให้ลูกสาวของแกเสียโฉมซะ!"
หลี่โม่บิดเอวและหลบ กอดซีซีไว้เพื่อไม่ให้หญิงชราแตะต้องได้ ด้วยความรำคาญหลี่โม่จึงเตะเข่าของหญิงชรา และหญิงชราก็คุกเข่าลงต่อหน้าหลี่โม่
“สร้างปัญหาพอหรือยัง? ทำไมไม่ไปสั่งสอนหลานชายของคุณให้ดี ยังจะวิ่งไล่ตามมาเพื่อสร้างปัญหาอีก” หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา
หญิงชราตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นความอับอายก็ปะทุขึ้น หญิงชราหน้าแดงด้วยความโกรธ ทิ้งตัวลงบนพื้นและกอดน่องขวาของหลี่โม่ และเริ่มใช้กลอุบายที่แยบยล
“ตีฉันเหรอ ช่างเป็นผู้ชายที่ไร้ยางอายที่ทำร้ายคนแก่ ไอ้สารเลวนี้ไม่เพียงแค่ทำร้ายคนแก่อย่างฉัน มันยังทำร้ายหลานชายของฉันด้วย แกมันไม่ใช่คน ใครก็ได้ช่วยฉันที” หญิงชราร้องโหยหวนอย่างบ้าคลั่ง
บางคนที่เข้าแถวอยู่ที่ช่องขายตั๋วต่างก็มองข้ามไป แต่ไม่มีใครมาดูและไม่มีใครสนใจคำพูดของหญิงชรา เมื่อสักครู่หลานชายของหญิงชราก็ดูเหมือนจะไม่ธรรมดา ไปลวนลามคนที่เขาต่อคิวซื้อตั๋วหลายคน
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจ หญิงชราก็รู้สึกกระวนกระวายในใจ เธอไม่คิดว่ากลอุบายอันทรงพลังนี้จะไม่ได้ผล
“นี่มันโลกอะไรกัน คนดีสักคนก็ไม่มี ขนาดเห็นฉันถูกรังแกแบบนี้ ฉัน.. แค่กแค่ก ฉันไม่ไหวแล้ว แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ฉันไม่ไหวแล้ว แก แกเตะฉันจนได้รับบาดเจ็บสาหัส”
หญิงชราเปลี่ยนกลอุบาย จากถูกรังแกเป็นได้รับบาดเจ็บ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...