เมื่อมองดูครอบครัวของหลี่โม่ซื้อตั๋วเข้าสวนสนุก หญิงชราก็แสดงสายตาที่ดุร้าย พร้อมกับเด็กชายอ้วนที่อยู่ข้าง ๆ เธอแยกเขี้ยวและส่งเสียงขู่ฟ่อเสียงดัง ราวกับว่าเธอได้รับความคับแค้นใจอย่างมาก
“หลานรัก อย่าร้องไห้ หยุดร้องเถอะ ย่าจะโทรหาพ่อหนูเดี๋ยวนี้เลย จะให้พ่อหนูมาจัดการมัน” หญิงชราเกลี้ยกล่อมเด็กอ้วน
เด็กอ้วนหยุดร้องไห้ทันที พยักหน้าและตะโกน "ให้คุณพ่อมาจัดจากมัน และพาน้องสาวตัวน้อยของผมกลับมาหาผมนะ ผมอยากเล่นกับน้องสาวตัวน้อยของผม"
หญิงชราหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา กดหมายเลขของหลี่กังลูกชายของเธอแล้วโทรออกทันที
“ลูกชายของแกถูกทำร้าย!” หญิงชราตะโกนใส่โทรศัพท์ที่ต่อสายอยู่
หลี่กังตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดด้วยความโกรธ "ใครมันกล้าทำร้ายลูกชายของผม นี่แม่อยู่ที่ไหน"
“เราอยู่ในสวนสนุก แกรีบพาคนของแกมา ทุบรถไอ้สารเลวนั่นก่อน แล้วค่อยจับครอบครัวของพวกมันมาจัดการ!” หญิงชราคำรามด้วยความโกรธ
“เดี๋ยวผมจะพาคนไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”
หญิงชราวางโทรศัพท์แล้วมองดูหลานชายอย่างเป็นทุกข์ “หลานรัก เดี๋ยวคุณพ่อของหนูกำลังจะมา ย่าจะไปซื้อไอติมให้ก่อนดีไหม เดี๋ยวพอจับไอ้สารเลวนั่นได้ จะปล่อยให้หนูกระโดดลงไปอัดมัน เอาให้เครื่องในของมันเละไปเลย"
“อืออือ ผมอยากพาน้องสาวตัวน้อยของผมไปเต้นรำด้วยกัน หลังจากฆ่าพ่อของเธอแล้ว น้องสาวคนเล็กของผมก็จะเป็นของผม ผมอยากพาเธอกลับบ้าน พาเธอกลับไปเล่นที่บ้านฮะ”
หญิงชราตะคอกและพูดด้วยความไม่พอใจ "เล่นกับเด็กของครอบครัวที่ยากจนแบบนั้นจะมีประโยชน์อะไร พวกนั้นเป็นแค่หมาจิ้งจอกป่า หนูควรจะเล่นกับเด็กผู้หญิงที่ร่ำรวยกว่าพ่อของหนูสิจ๊ะ"
“ผมไม่เอา มันไม่น่าสนใจเท่ารังแกคนจน ผมอยากเล่นกับน้องสาวตัวน้อยคนนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...