ลูกน้องของหลี่กังต่างชะงักฝีเท้า แล้วพากันมองไปทางหม่าเฉิงลี่ด้วยสายงงงวย
หญิงชรากระทืบเท้าด้วยความโมโหแล้วตะคอกใส่ลูกน้องของหลี่กัง “จะหยุดกันทำไม ฉันไม่ได้บอกให้พวกแกหยุด พวกแกก็ห้ามหยุด! ตีมันสิ ตีมันให้ปางตายเดี๋ยวนี้!”
หม่าเฉิงลี่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา แล้วตะโกนใส่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยใต้บังคับบัญชา “อย่ามัวแต่ยืนอึ้งอยู่ รีบปกป้องคุณหลี่ซะสิ!”
“หัวหน้าหม่า คุณไม่ได้พูดผิดไปใช่ไหม ไม่ใช่ช่วยพี่หลี่หรอกเหรอ ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นให้ปกป้องคุณหลี่ล่ะ ให้ปกป้องไอ้ขอทานที่มายั่วโมโหพี่หลี่นั่นงั้นเหรอ?” เจ้าหน้าที่รปภ.คนหนึ่งถามขึ้น
หม่าเฉิงลี่ตบหน้าเจ้าหน้าที่รปภ.คนนั้นทันที “นายกล้าบอกว่าคุณหลี่เป็นขอทาน นายคงไม่อยากอยู่ต่อแล้วใช่ไหม! รีบไปคุ้มกันคุณหลี่เดี๋ยวนี้”
แม้เจ้าหน้าที่รปภ.ที่เหลือจะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แต่เมื่อเห็นท่าทีฉุนเฉียวในตอนนี้ของหม่าเฉิงลี่ ก็ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามใด ๆ แล้วกรูกันเข้าไปปกป้องหลี่โม่ตามคำสั่งของหม่าเฉิงลี่
ในเวลาเพียงพริบตา รอบตัวของครอบครัวหลี่โม่ทั้งสามคนก็เต็มไปด้วยเจ้าหน้าที่รภป. เพียงแต่ครั้งนี้เจ้าหน้าที่รปภ.ล้วนพุ่งออกไปด้านหน้า เตรียมป้องกันลูกน้องของหลี่กัง
หญิงชราชี้หน้าด่าว่าหม่าเฉิงลี่ “แก ไอ้บัดซบ แกทำอะไรของแก คิดจะช่วยคนนอกมารังแกยายแก่อย่างฉันอย่างนั้นเหรอ เสี่ยวเฉิงถ้าเธอไม่พูดอะไรสักคำ ฉันก็อยากจะอยู่ต่อแล้วจริง ๆ !”
“เหล่าหม่า นายทำแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน”
หลี่กังถามด้วยใบหน้าบึ้งตึงไม่พอใจอย่างยิ่งกับการทรยศของหม่าเฉิงลี่
หม่าเฉิงลี่ไม่แยแสหลี่กัง แต่กลับตะโกนใส่โทรศัพท์ “สถานการณ์ฉุกเฉิน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดมารวมตัวที่ข้างม้าหมุน!”
หลังจากออกคำสั่งเสร็จ หม่าเฉิงลี่ก็วิ่งเหยาะ ๆ ไปหาหลี่โม่ ใบหน้าเผยรอยยิ้มประจบเอาใจ “คุณหลี่ เมื่อครู่ผมทำไม่ถูกต้อง ได้โปรดให้อภัยผมด้วยนะครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...