ตั้งแต่ได้ยินว่าเฉียวเจิ้งหลงกำลังมา หลี่กังก็ทรุดแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้บ้านนอกนี่ถึงได้ทำให้คุณชายหลงมาได้
นั่นคือคุณชายหลงหนึ่งในสี่ราชาแห่งกรุงโซลเลยนะ!
หลี่กังรู้จักข้อบกพร่องของตัวเองดี เขารู้ว่าตนไม่อาจเทียบเฉียวเจิ้งหลงได้แม้แต่เส้นขน หากว่าหลี่โม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเฉียวเจิ้งหลงจริง อย่างตนก็คงจะไม่ไหวแน่
ในขณะที่หลี่กังกำลังครุ่นคิดว่าจะมีหน้ายอมรับความพ่ายแพ้ได้อย่างไรนั้นเอง หญิงชราข้าง ๆ ก็โพล่งขึ้นมาด้วยความโมโห
“ขยะ ขยะกันทั้งนั้น ฉันเลี้ยงลูกชายของแกคนนี้มาแล้วได้อะไรบ้าง คนอื่นมารังแกแม่กับลูกชายของแกแล้ว แกยังจะมัวบื้ออะไรอยู่ตรงนี้อีก รีบให้คนของแกไปจับมันมาทุบตีเร็ว ๆ เข้า! ทุบตีให้ตายไปเลย!”
กลุ่มเจ้าหน้าที่รปภ.กลุ่มหนึ่งห้อตะบึงเข้ามาแต่ไกล ด้านหลังเจ้าหน้าที่รปภ.ยังมีบอดี้การ์ดสูทดำอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง เฉียวเจิ้งหลงก้าวขาเดินอย่างรวดเร็วอยู่ตรงกลางขบวนนั้น เขาขมวดคิ้วแน่นพร้อมเอ่ยตะโกน “ใครกล้าลงมือกับคุณหลี่กัน? คงอยากลองดีงั้นสินะ!”
หญิงชรามองไปยังเฉียวเจิ้งหลงที่เดินเข้ามา รู้สึกว่าไม่เคยเห็นคนผู้นี้มาก่อน จึงแผดเสียงลั่น “แกเป็นใคร ฉันอยากลองเสียเหลือเกิน เสี่ยวกังรีบเรียกคนมา! เรียกให้ลูกน้องของแกมาให้หมด คนของเราไม่ได้น้อยไปกว่าพวกมันหรอก!”
หลี่กังมองเห็นร่างของเฉียวเจิ้งหลง บนหน้าผากก็พลันปรากฏเหงื่อผุดขึ้นมา เขารีบดึงหญิงชราเข้ามาแล้วปิดปากของหญิงชราเอาไว้
“แม่ ไม่ต้องพูดแล้ว ถ้ายังพูดอีกพวกเราได้ตายอยู่ที่นี่กันทั้งบ้านแน่!” หลี่กังเอ่ยด้วยความตึงเครียดสุดขีด
เด็กชายอ้วนเบ้ปาก ร้องตะโกนด้วยความไม่พอใจ “พ่อฮะ พ่อยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า รีบแย่งน้องสาวตัวน้อยมาเร็ว ๆ สิฮะ จากนั้นก็ตีพ่อของเขาให้ตาย แบบนั้นต่อไปน้องสาวตัวน้อยก็เป็นของผมแล้ว!”
เมื่อเผชิญกับแม่ที่ขุดหลุมฝังลูกกับลูกที่ขุดหลุมฝังพ่อเช่นนี้ หลี่กังก็พลันนึกอยากตายขึ้นมา ดูเหมือนว่าแม่และลูกชายของตนช่างมีตาหามีแววไม่เหลือเกิน พูดคำพูดแบบนั้นขึ้นมาตอนนี้ มันจะไม่เป็นการวอนให้ทุกคนในครอบครัวตนตายกันหมดหรอกเหรอ
ลูกน้องของหลี่กังต่างก็หวาดกลัวจนหน้าซีดเผือด ค่อย ๆ พากันทิ้งท่อนไม้ในมือ แล้วรวมตัวกันนั่งเอามือกุมหัวอยู่ที่พื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...