คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 612

“ว่าแล้วว่าไอ้ไร้ประโยชน์นั่นมันต้องโกหก เดี๋ยวต้องไปจัดการมันให้หนักสักครั้ง”

หวังจงเหิงเอ่ยอย่างโหดเหี้ยม

หวังจงฉวนทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่กล่าวลาซุนฮุ่ยกัง แล้วออกจากห้องทำงานของซุนฮุ่ยกังไปอย่างหมดอาลัยตายอยาก

“พี่ใหญ่ ทำยังไงดีล่ะ ตามที่ผู้จัดการซุนพูด หลี่โม่มันหลอกพวกเรา เขาไม่เคยรู้จักกับประธานของบริษัทหยุนจงหลานอยู่แล้ว น้าเล็กคงจะโกหกเพื่อรักษาหน้าแน่ ๆ สุดท้ายพอขึ้นหลังเสือแล้วก็เลยโยนลูกเขยไร้ค่าของเขาออกมารับกรรมแทน”

หวังจงเหิงนินทายุแยงอยู่ข้าง ๆ หวังจงฉวนจึงเอาความไฟโทสะในใจทั้งหมดไปลงที่ตัวหลี่โม่

“ไอ้ขยะนั่นไม่ได้ตามเข้ามาเหรอ? ดูเหมือนว่ามันจะรู้ตัวเองดีอยู่แล้วนะ พวกเราไปถามมันให้ชัดเจนเดี๋ยวนี้เลย!”

พวกหวังจงฉวนทั้งสามคนออกจากตึกสำนักงานด้วยความเดือดดาล แล้วเดินไปดึงประตูฝั่งที่นั่งของหลี่โม่เปิดออกมา

“แกยังจะเล่นมือถืออยู่อีกงั้นเหรอ! แกบอกว่าสามารถจัดการให้พบกับประธานของบริษัทหยุนจงหลานไม่ใช่หรือไง แต่ผู้จัดการซุนบอกว่าหยุนจงหลานไม่เคยรู้จักไอ้ขยะอย่างแก!”

“เพราะเชื่อคำพูดของแกแท้ ๆ ถ้ารู้แต่แรกเราคงไม่พาไอ้คนไร้ประโยชน์อย่างแกมาด้วย อับอายขายขี้หน้าจริง ๆ”

หวังจงเหิงและหวังจงเฉิงด่าทอต่อว่าชุดใหญ่ พวกเขาม้วนแขนเสื้อขึ้นทำท่าเหมือนจะลงมือทำร้ายหลี่โม่

หวังจงฉวนจุดบุหรี่สูบมวนหนึ่ง แล้วพ่นควันสีขาวใส่หลี่โม่

“ไอ้คนไร้ประโยชน์ บอกมาสิ ตอนนี้แกจะเอายังไง? ถ้าวันนี้พวกเราไม่ได้เจอประธานของบริษัทหยุนจงหลาน ก็คงต้องพาแกไปเคลียร์ที่บ้านน้าเล็กสักหน่อยแล้ว พวกเราคงถูกหลอกแบบนี้ไม่ได้หรอก”

หลี่โม่หัวเราะเล็กน้อย มองพวกหวังจงฉวนอย่างค่อนข้างเอือมระอา “ทำเป็นฉลาด คิดว่าตัวเองถูก ถือดีหยิ่งผยอง ที่พูดมาก็คือคนอย่างนายนั่นแหละ”

“แกรนหาที่ตายนักใช่ไหม! พูดแบบนั้นกับพี่ชายฉันได้ยังไง!”