คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 632

คุณปู่กู้เปิดตาขึ้น สายตากวาดมองผ่านกู้เจี้ยนหมินไป สุดท้ายก็ไปหยุดอยู่ที่ตัวหลี่โม่

สายตาของเขาปะทะเข้ากับสายตาของหลี่โม่ คุณปู่กู้มองหลี่โม่ด้วยสายตาที่ราวกับพยัคฆ์ร้าย ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ ต่างเงียบปานจักจั่นวันหนาว

คุณปู่กู้ไม่ได้ใช้สายตาเช่นนี้มานานมากแล้ว สองครั้งที่เขาเคยใช้สายตาเช่นนี้มองผู้อื่น ล้วนแต่ใช้ในการเจรจาต่อรองในตอนที่ธุรกิจของตระกูลกู้ประสบกับอันตราย

และครั้งนี้ เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลกู้ คุณปู่กู้จึงใช้สายตาที่ดูแคลนทุกสิ่งนี้อีกครั้ง

กู้เจี้ยนหมินสั่นสะท้านไปทั้งตัว แม้ว่าเขาจะตัดสินใจมอบที่ดินให้แล้ว แต่ก็ยังคงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดผวา

กู้หยุนหลานตกใจกลัวสายตาของคุณปู่กู้ ริมฝีปากเม้มแน่น สีหน้าเปลี่ยนเป็นซีดเผือดในทันที กังวลใจว่าชั่วอึดใจต่อมาคุณปู่กู้จะหวดกำปั้นใส่อย่างไรอย่างนั้น

หลี่โม่สบตากับคุณปู่กู้ด้วยสายตาสงบนิ่งเยือกเย็น มุมปากยกโค้งขึ้นระบายยิ้มจาง ๆ

คุณปู่กู้รู้สึกตกตะลึงอย่างลับ ๆ อยู่ในใจ ไม่นึกว่าหลี่โม่จะสงบนิ่งเช่นนี้ จนถึงขั้นที่สามารถพูดได้เลยว่าไม่สะทกสะท้านอะไรเลยด้วยซ้ำ

ท่าทีน่าเกรงขามที่สั่งสมจากประสบการณ์มาเป็นเวลานานแทบจะไม่มีผลอะไรเลย นั่นทำให้คุณปู่กู้รู้สึกราวกับปล่อยกำปั้นชกนุ่นโดยไม่เกิดผล ทุ่มแรงมากเกินไปจนแทบกระอักเลือด

“แก ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเลยงั้นรึ”

คุณปู่กู้เอ่ยอย่างเนิบนาบ

หลี่โม่ไม่พูดอะไร แต่กลับยิ้มพลางหยิบสัญญาออกมา วางเอาไว้ตรงหน้าคุณปู่กู้

“คุณปู่ครับ ที่ดินนี้สามารถยกให้ตระกูลได้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย แต่ยังไงก็ต้องเซ็นสัญญากันสักหน่อยนะครับ ขอแค่เซ็นสัญญานี้ พวกคุณก็จะสามารถใช้ที่ดินได้ตามต้องการ”

กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ รู้สึกตะลึงอยู่ในใจเล็กน้อย ทุกคนต่างรู้สึกว่าครั้งนี้หลี่โม่ยกให้ง่าย ๆ เร็วเกินไป ตามประสบการณ์ที่ผ่านมานั้นหลี่โม่หัวแข็งเป็นหินไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงความคิดของเขาได้ง่าย ๆ อย่างแน่นอน

ทุกคนมองจากใบหน้าของหลี่โม่และสุดท้ายก็หยุดอยู่ที่สัญญาที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยสายตกตะลึง

“เฮอะ! มอบที่ดินนั่นให้ตระกูลมาเลยก็พอแล้ว ยังต้องเซ็นสัญญาอะไรอีก แกมีจุดประสงค์อะไรกันแน่?”