คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 66

หลี่โม่ตกตะลึง เขาพบว่ากู้หยุนหลานกำลังยืนอยู่ข้างหลังเขา เธอทำหน้าแก้มป่อง และทำหน้าตาเหมือนว่าต้องการจะจับผิดเขา

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเปิดบันทึกข้อความ หลี่โม่ก็รีบเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์คืนมา และพูดว่า "ไม่มีอะไรหรอก แค่เรื่องในร้าน"

"ไม่มีอะไรเหรอ?"

กู้หยุนหลานยกมือขึ้น จ้องไปที่หลี่โม่ และถามว่า "ถ้าไม่มีอะไร แล้วทำไมคุณดูกังวลนักล่ะ?"

หลี่โม่จะไม่กังวลได้อย่างไร ถ้ากู้หยุนหลานเห็นข้อความระหว่างเขากับหรงปินและเหล่าเฉียน มันก็จะชัดเจนทุกอย่างแล้ว

"ไม่มีอะไรจริง ๆ มันเป็นเรื่องในร้าน ที่ร้านกำลังจะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำ และพวกเขาแค่ถามผมว่าจะไปไหม"

หลี่โม่อธิบายสั้น ๆ เขาแค่ต้องการโทรศัพท์คืนจากกู้หยุนหลาน

หน้าอกที่แข็งแรงของเขาอยู่ตรงหน้ากู้หยุนหลาน ทำให้คนข้างหลังหน้าแดงก่ำ

“อย่าขยับ!”

กู้หยุนหลานถอยหลังไปสองก้าว และทำท่าทางเย็นชา

หลี่โม่กลัวมาก เขายืนอยู่กับที่ไม่ขยับ และจ้องมองที่โทรศัพท์ในมือของกู้หยุนหลานอย่างวิตกกังวล

“งานเลี้ยงเหรอ? งั้นฉันขอดูหน่อยว่า คุณแบ่งกันจ่ายคนละเท่าไหร่”

กู้หยุนหลานพูดพลางทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เธอกำลังจะเปิดบันทึกข้อความของหลี่โม่

และในกาสนทนาครั้งนี หวังฟางก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเย็นชา เธอจ้องไปที่หลี่โม่ แล้วพูดว่า "หยุนหลาน แกมาทำอะไรตรงนี้? ยังไม่รีบไปกับเทียนไห่อีก ออกไปทานมื้อเย็นฉลองกันเถอะ"

“เอ่อ หนูจะรีบไปค่ะ”

กู้หยุนหลานตอบ และส่งโทรศัพท์คืนให้กับหลี่โม่อย่างไม่เต็มใจ แล้วพูดว่า "ฉันจะเชื่อคุณสักครั้ง"

หลี่โม่รับโทรศัพท์มาด้วยความหวาดวิตก และถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เมื่อกู้หยุนหลานก้าวออกไปไม่กี่ก้าว ทันใดนั้นเธอก็หันกลับมาแล้วพูดว่า "หรือว่าคุณจะออกไปทานมื้อเย็นกับเรา จะได้ไม่ต้องทำกินที่บ้าน"

“ออกไปทานมื้อเย็น?” หลี่โม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หวังฟางที่ยังไม่ออกไปก็ต่อว่าเขาด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง และไม่พอใจ “ทำไม แกอยากจะให้ผู้มีพระคุณของเรากินอาหารแย่ ๆ ฝีมือแกหรือไง แกรู้ไหมว่ามันรสชาติแย่แค่ไหน?"

หลี่โม่ขมวดคิ้ว และพึมพำ "เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยได้ยินว่ามันรสชาติแย่นี่"

เมื่อได้ยินแบบนี้ หวังฟางก็โกรธจัด เธอชี้ไปที่หลี่โม่ทันทีและดุว่า“กล้าดีนักนะ ไอ้หลี่โม่ เดี๋ยวนี้ชักเหิมเกริมขึ้นเรื่อย ๆ แกกล้าโต้เถียงกลับแล้วเหรอ? ฉันจะสอนบทเรียนให้แกดู!"