ทันทีที่หลี่โม่พูดประโยคนี้ เขาก็ได้ยินฉวีเทียนไห่ที่อยู่ข้างหน้ากำลังหัวเราะเบา ๆ และหันหน้ามาถามอย่างเย้ยหยัน "นายกำลังพูดอะไร? นายมีบัตรสมาชิกของฮั่นพาเลซเหรอ? เอามันมาจากไหน? คงไม่ใช่ของปลอมใช่ไหม?”
ไอ้หลี่โม่นี่ ช่างหน้าด้านจริง ๆ !
เขากล้าพูดว่าเขามีบัตรสมาชิกของฮั่นพาเลซงั้นหรือ?
เขารู้หรือไม่ว่าบัตรสมาชิกจะสามารถมีได้ก็ต่อเมื่อต้องใช้จ่ายหลายล้านต่อปีเท่านั้น?
แม้แต่ทั้งตระกูลฉวี มีแค่พ่อของเขาเท่านั้นที่มีบัตรสมาชิก
ช่างโง่จริง ๆ เลย
สีหน้าของหวังฟางก็แย่ลงทันที เธอจ้องไปที่หลี่โม่ และตะโกนว่า “หลี่โม่ แกพูดเรื่องไร้สาระอะไร? อยากให้ฉันต้องไล่แกลงจากรถใช่ไหม?”
ใบหน้าอันสวยงามของกู้หยุนหลานก็บูดเบี้ยวเล็กน้อยเหมือนกัน และเธอก็เหลือบมองหลี่โม่ อย่างโกรธจัด
ในเวลานี้ ทำไมเขาถึงต้องพูดขัดจังหวะ อยากโดนด่าหรือไง?
หลี่โม่ยิ้ม และพูดว่า "โอ้ มันไม่ใช่ของผมหรอก เพื่อนของผมให้มา"
ฉวีเทียนไห่ยิ้มด้วยสายตาเยาะเย้ย และพูดอย่างสงบว่า "ก็ได้หลี่โม่ นายจะบอกว่านายมีเพื่อนแบบนี้ด้วยอย่างนั้นสินะ?"
หลี่โม่ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ไม่เป็นไร ยังมีอีกหลายเรื่องที่นายมองไม่ออก"
เมื่อได้ยินแบบนี้ ฉวีเทียนไห่ก็โกรธจัด และตะโกนว่า "นายหมายความว่ายังไง?"
“ฮ่าฮ่า ก็หมายความตามที่พูด” หลี่โม่ยังคงยิ้มอย่างใจเย็น
เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนกำลังจะทะเลาะกัน กู้หยุนหลานก็รีบหันไปจ้องที่หลี่โม่ แล้วดุว่า "พอได้แล้ว คุณพูดให้น้อยลงหน่อย"
หลังจากนั้น เธอก็หันมา และพูดขอโทษกับฉวีเทียนไห่ด้วยรอยยิ้ม "เทียนไห่ ฉันขอโทษนะ คุณอย่าไปต่อล้อต่อเถียงกับเขาเลย"
“ไม่เป็นไร ผมไม่ลดตัวลงไปเถียงกับขยะหรอก”
ฉวีเทียนไห่เยาะเย้ยครั้งสองครั้ง และเหลือบมองหลี่โม่ด้วยท่าทางที่ไม่พอใจ แล้วหันไปถามกู้หยุนหลานว่า "แล้วเราจะไปกินที่ไหนกันดี คุณตัดสินใจเลย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...