ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เพื่อที่จะประสบความสำเร็จและเพื่อจะเป็นคนชั้นสูงที่มีรากฐานมั่นคงในต่างประเทศ จางเจียต้งได้ทุ่มเทไปมากมาย แม้กระทั่งชีวิตและเลือดเนื้อของเขา เพื่อที่วันหนึ่งเขาจะสามารถยืนอยู่ต่อหน้ากู้หยุนหลานได้อย่างมั่นใจและสารภาพความรักที่เขามีต่อกู้หยุนหลาน พากู้หยุนหลานไปใช้ชีวิตอย่างสุขสบายที่ต่างประเทศ
แต่ตอนนี้ความพยายามที่ทุ่มเทไปทั้งหมดล้วนสูญเปล่าไปกับคำพูดของเพียงคำเดียวของกู้หยุนหลาน สายตาที่จางเจียต้งมองไปทางหลี่โม่ก็ยิ่งคุกรุ่นไปด้วยความโกรธแค้นขึ้นไปอีก
"หยุนหลาน! เธอรู้ไหมว่าฉันชอบเธอมาตลอด! เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไปต่างประเทศ! เธอรู้ไหมว่าฉันแลกเท่าไหร่เพื่อที่จะประสบความสำเร็จที่ต่างประเทศ! ทั้งหมดล้วนทำเพื่อเธอนะ!"
จางเจียต้งคำราม
กู้หยุนหลานส่ายหน้ามองไปยังจางเจียต้งที่กำลังโกรธเกรี้ยว เธอดึงหลี่โม่เข้ามาและพูดว่า “เราไปกันเถอะ”
“จะไปงั้นเหรอ? ไม่มีทาง! วันนี้กู้หยุนหลานต้องไปกับฉัน!”
จางเจียต้งพูดเสียงแข็งกร้าว
กู้หยุนหลานจูงมือหลี่โม่แล้วหันหลังจากไป แต่หลังจากที่เปิดประตูก็กลับตกตะลึง
ด้านนอกประตูมีชายร่างใหญ่ผมบลอนด์ตาสีฟ้ายืนอยู่สองคน ทั้งสองคนต่างกำลังควงมีดล่าสัตว์คมกริบอยู่ในมือ
สองคนนั้นเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “กรุณาเข้าไปข้างในเถอะครับ ถ้าไม่ได้รับคำสั่งจากเจ้านายของเรา ก็ไม่มีใครออกจากที่นี่ได้ทั้งนั้น”
หวูผิงผิงเอ่ยอย่างเรียบเฉย “หยุนหลาน อย่าต่อต้านเลย ตอนนี้เจียต้งไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแล้ว เขามีอำนาจและความมั่งคั่งนะ เธอไปเสวยสุขที่ต่างประเทศกับเจียต้งดีกว่าน่า ทำไมจะต้องใช้ชีวิตอยู่กับไอ้ขยะไร้ค่านี่ด้วย”
“พอได้แล้ว”
กู้หยุนหลานตวาด เธอมองไปที่จางเจียต้งแล้วพูดว่า “บอกให้คนของนายหลีกไปซะ พวกเราจะกลับแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...