คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 671

คาร์ลรู้สึกโมโหขึ้นมา เขาควงมีดล่าสัตว์ในมือจนเห็นเป็นเงาซ้อน ก่อนฟันเข้าไปยังคอของหลี่โม่

พวกหวูผิงผิงทุกคนต่างมึนงงไปกับเงามีดของคาร์ล พวกเขาไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่ามีดล่าสัตว์ในมือของคาร์ลได้ไปจ่อที่คอของหลี่โม่แล้ว

หลี่โม่ยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน ราวกับว่าตกตะลึงกับเงามีดของคาร์ลไปแล้ว นั่นจึงทำให้คาร์ลรู้สึกได้ใจขึ้นมา

“สั่นเลยละสิ ไอ้คนธรรมดาเอ๊ย!”

คาร์ลเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา คมมีดอยู่ห่างจากคอของหลี่โม่เพียงสิบเซนติเมตรเท่านั้น ราวกับในวินาทีถัดไปคอของหลี่โม่จะถูกแทงลงไปทันที

ในที่สุดหวูผิงผิงและคนอื่น ๆ ก็เห็นตำแหน่งของมีดล่าสัตว์และเห็นมันพุ่งไปยังคอของหลี่โม่อย่างรวดเร็ว

ยังไม่ทันที่พวกหวูผิงผิงจะเผยสีหน้าประหลาดใจออกมา นิ้วมือของหลี่โม่ก็โผล่ขึ้นมาจากมุมที่แปลกประหลาด สองนิ้วเคลื่อนไปอย่างเบา ๆ และหนีบมีดล่าสัตว์ที่พุ่งเข้ามาเอาไว้แน่น

“อ๊า!”

ในตอนนั้นเองหวูผิงผิงก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจ ทั้งสองมือกุมหัวเอาไว้พลางคิดว่าจะเห็นฉากนองเลือดอยู่ตรงหน้า

แต่เมื่อหวูผิงผิงตะโกนจบฉากนองเลือดนั้นก็ไม่ได้ปรากฏขึ้น กลับกันคาร์ลกลับดึงมีดออกอย่างรุนแรงเพื่อจะดึงมีดออกจากนิ้วสองนิ้วของหลี่โม่

คาร์ลออกแรงเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่สามารถดึงมีดออกมาได้เลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าสองนิ้วนั้นของหลี่โม่คือคีมหนีบที่แข็งแรงที่สุด มีดล่าสัตว์ที่ถูกเขาหนีบเอาไว้ไม่มีทางดึงออกมาได้เลย

“คาร์ล นายไม่ได้กินข้าวมาหรือไง อย่าบอกนะว่านายหมดแรงข้าวต้มแล้วน่ะ”

ครูว์พูดประชดประชัน

คาร์ลขมวดคิ้วแน่น แล้วถลึงตามองหลี่โม่ “นี่แก แกเป็นใคร!”

“คนที่จะเอาชีวิตนายไง”

หลี่โม่เอ่ยจบอย่างเรียบเฉย นิ้วมือพลิกหมุนและสะบัดทิ้ง มีดล่าสัตว์พุ่งตรงไปยังคอของคาร์ลราวกับดาบคมกริบ

คาร์ลขนลุกชันทั่วร่างด้วยความตื่นตกใจ รู้สึกว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่คือวิกฤติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาแล้ว!

ในขณะที่คำสั่งจากสมองที่บอกให้หลบเลี่ยงเพิ่งส่งมาจากประสาทสมอง ยังไม่ทันจะมาถึงแขนขา มีดล่าสัตว์ก็แทงเข้าไปในคอหอยของคาร์ลเรียบร้อยแล้ว

ฉึก!

เสียงหนึ่งดังขึ้น คาร์ลถือกุมมีดล่าสัตว์ที่เสียบอยู่ที่คอด้วยมือทั้งสองข้าง แววตาของเขาดูตื่นตะระหนกและไม่อยากเชื่อ

“อา อา......”

คาร์ลอ้าปากต้องการจะพูด ทว่าหลอดลมและลำคอได้รับความเสียหายไปแล้วจึงเปล่งออกมาได้เพียงเสียงลมรั่วฮือฮาเท่านั้น

เลือดสดพุ่งออกมาอย่างรุนแรง พรากเรี่ยวแรงสุดท้ายของคาร์ลไป จากนั้นคาร์ลก็ล้มลงกับพื้น

หวูผิงผิงและคนอื่น ๆ ตื่นตะลึงโดยสมบูรณ์ หลี่โม่ซึ่งพวกเขาคิดว่าจะถูกปลิดชีพด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวนั้น กลับพลิกฝ่ามือสังหารคาร์ลผู้โหดเหี้ยมด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ซึ่งทำให้หวูผิงผิงและคนอื่น ๆ สับสนวุ่นวายกันไปหมด

“ฟัค!”

ครูว์มองไปยังร่างของคาร์ลพลันรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว เขาเพิ่งเข้าใจว่าเมื่อครู่นี้นี้คาร์ลไม่ได้แสดง แต่เขาไม่สามารถดึงมีดล่าสัตว์ออกจากนิ้วของหลี่โม่ได้จริง ๆ

เจ้าหมอนี่เป็นใครกันแน่?

ทำไมถึงฆ่าคาร์ลได้อย่างง่ายดายขนาดนี้!

คาร์ลเคยชนะปรมาจารย์การต่อสู้มานับไม่ถ้วน เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่มีแม้แต่กำลังจะสู้กลับ!

จางเจียต้งมองไปที่ร่างของคาร์ลอย่างไร้ความรู้สึก และพูดอย่างเย็นชาว่า “ครูว์ ฆ่ามันซะ!”

“เอ่อ...”