คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 671

คาร์ลรู้สึกโมโหขึ้นมา เขาควงมีดล่าสัตว์ในมือจนเห็นเป็นเงาซ้อน ก่อนฟันเข้าไปยังคอของหลี่โม่

พวกหวูผิงผิงทุกคนต่างมึนงงไปกับเงามีดของคาร์ล พวกเขาไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่ามีดล่าสัตว์ในมือของคาร์ลได้ไปจ่อที่คอของหลี่โม่แล้ว

หลี่โม่ยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน ราวกับว่าตกตะลึงกับเงามีดของคาร์ลไปแล้ว นั่นจึงทำให้คาร์ลรู้สึกได้ใจขึ้นมา

“สั่นเลยละสิ ไอ้คนธรรมดาเอ๊ย!”

คาร์ลเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา คมมีดอยู่ห่างจากคอของหลี่โม่เพียงสิบเซนติเมตรเท่านั้น ราวกับในวินาทีถัดไปคอของหลี่โม่จะถูกแทงลงไปทันที

ในที่สุดหวูผิงผิงและคนอื่น ๆ ก็เห็นตำแหน่งของมีดล่าสัตว์และเห็นมันพุ่งไปยังคอของหลี่โม่อย่างรวดเร็ว

ยังไม่ทันที่พวกหวูผิงผิงจะเผยสีหน้าประหลาดใจออกมา นิ้วมือของหลี่โม่ก็โผล่ขึ้นมาจากมุมที่แปลกประหลาด สองนิ้วเคลื่อนไปอย่างเบา ๆ และหนีบมีดล่าสัตว์ที่พุ่งเข้ามาเอาไว้แน่น

“อ๊า!”

ในตอนนั้นเองหวูผิงผิงก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจ ทั้งสองมือกุมหัวเอาไว้พลางคิดว่าจะเห็นฉากนองเลือดอยู่ตรงหน้า

แต่เมื่อหวูผิงผิงตะโกนจบฉากนองเลือดนั้นก็ไม่ได้ปรากฏขึ้น กลับกันคาร์ลกลับดึงมีดออกอย่างรุนแรงเพื่อจะดึงมีดออกจากนิ้วสองนิ้วของหลี่โม่

คาร์ลออกแรงเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่สามารถดึงมีดออกมาได้เลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าสองนิ้วนั้นของหลี่โม่คือคีมหนีบที่แข็งแรงที่สุด มีดล่าสัตว์ที่ถูกเขาหนีบเอาไว้ไม่มีทางดึงออกมาได้เลย

“คาร์ล นายไม่ได้กินข้าวมาหรือไง อย่าบอกนะว่านายหมดแรงข้าวต้มแล้วน่ะ”

ครูว์พูดประชดประชัน

คาร์ลขมวดคิ้วแน่น แล้วถลึงตามองหลี่โม่ “นี่แก แกเป็นใคร!”

“คนที่จะเอาชีวิตนายไง”