เรื่องที่ตัวเองแข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่นั้น หลี่โม่เองก็ไม่รู้เหมือนกัน
แม้ว่าแดนมังกรจะรวบรวมตำราศิลปะการต่อสู้เกือบทั้งหมดในโลกเอาไว้ และมีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้จำนวนมากที่สุดในโลก แต่ก็ยังไม่เคยมีข้อสรุปเกี่ยวกับการมีอยู่ของระดับพลังขั้นสูงเลย
ปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้มากมายต่างสัมผัสได้ถึงสวรรค์และโลกมนุษย์ และรู้สึกว่าน่าจะมีระดับของพลังที่เหมือนกับตี้เซียนอยู่ แต่ไม่มีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้คนไหนของแดนมังกรที่สามารถทะลวงไปถึงระดับของพลังนั้นได้เลย
หลี่โม่จึงไม่กล้าพูดว่าตนเองแข็งแกร่งแค่ไหน ถึงอย่างไรก็อาจมีคนที่แข็งแรงกว่าเขาอยู่เพียงแต่พวกเขาไม่ได้ปรากฏตัวให้เห็นเท่านั้น
จางเจียต้งไม่พอใจกับคำตอบของหลี่โม่ หลี่โม่แข็งแกร่งมากจนสามารถฆ่าครูว์ผู้มีสายเลือดของคิงคองได้ แต่กลับบอกว่าตัวเองเป็นเพียงคนคนหนึ่งที่ปีนขึ้นไปสู่ยอดเขาของผู้แข็งแกร่งเท่านั้น แบบนี้มันเสแสร้งเกินไปแล้ว!
เดิมทีเรื่องนี้จางเจียต้งควรจะต้องเป็นคนที่เสแสร้งมากกว่า!
แต่ตอนนี้กลับถูกหลี่โม่เอามาใช้ ทำให้จางเจียต้งไม่พอใจอย่างมาก
จางเจียต้งจ้องมองที่หลี่โม่ด้วยสายตาดุร้าย เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และตัดสินใจว่ารักษาตัวรอดเป็นยอดดี กลับไปทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นก่อนแล้วค่อยมาประมือกับหลี่โม่อีกครั้ง!
จางเจียต้งถอยไปข้างหลัง เตรียมที่จะทุบหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังและหนีออกไป แต่หลี่โม่ก็ขยับตามเช่นกัน
หากบอกว่าจางเจียต้งรวดเร็วปานสายลม หลี่โม่นั้นก็เร็วดั่งสายฟ้า
ในเวลาเพียงชั่วพริบตา หลี่โม่ได้มาปรากฏตัวอยู่เบื้องหน้าจางเจียต้งแล้ว ความเร็วที่น่าสะพรึงกลัวทำให้เลือดทั่วร่างของจางเจียต้งแทบจะแข็งตัว
ไม่ทันที่สมองของจางเจียต้งจะเกิดความประหลาดใจ มือของหลี่โม่ก็คว้าคอของจางเจียต้งเอาไว้แล้ว
เขารู้สึกหายใจไม่ออก สิ่งที่จางเจียต้งทำได้มีเพียงการต่อสู้ดิ้นรน เขาเหวี่ยงแขนทั้งสองข้างอย่างรุนแรงและทุบเข้าไปที่หน้าอกของหลี่โม่อย่างจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...