“นี่มัน! เป็นไปได้ยังไง!”
ครูว์ตะโกนอย่างตื่นตกใจและมองไปที่หลี่โม่อย่างไม่เชื่อสายตา
อากาศบีบอัดที่กำลังปะทุนั้นไม่ได้สงบลง แต่จู่ ๆ มันกลับหายไปจากหน้ากำปั้นของครูว์ราวกับว่ามันถูกหลี่โม่ใช้เวทมนตร์เคลื่อนย้ายไปอย่างกะทันหัน
ในขณะที่ครูว์กำลังอยู่ในความมึนงง หลี่โม่ก็เดินเข้าเบื้องหน้าของครูว์ ทันใดนั้นมือซ้ายก็พลันออกไปบีบกรามของครูว์อย่างรวดเร็ว
“อั่ก! อ๊าก!”
ครูว์ส่งเสียงร้อง ขากรรไกรล่างของเขาถูกหลี่โม่บีบอย่างแรงจากนั้นนิ้วมือขวาของหลี่โม่ก็แตะไปที่ปากของครูว์
แม้ว่าปลายนิ้วของหลี่โม่ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่ครูว์ก็รู้สึกได้ถึงอากาศที่อัดแน่น
ฟุ่บ!
มวลอากาศอัดแน่นถูกยัดเข้าไปในปากของครูว์ จากนั้นหลี่โม่ก็ผลักครูว์ไปทางจางเจียต้งด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
แม้ว่าจางเจียต้งจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เมื่อเห็นการกระทำของหลี่โม่ จางเจียต้งก็รู้สึกได้โดยสัญชาตญาณว่ามีอันตราย
“อั่กอ่อกอ่อก”
ครูว์ส่ายหัวด้วยสีหน้าซีดเผือด จิตใจของเขาพังทลายโดยสิ้นเชิง เขารู้สึกเหมือนกับกำลังอมระเบิดอยู่ในปาก
ในความเป็นจริง หากอากาศที่อัดอยู่ในปากของครูว์ระเบิดขึ้นมาจริง ๆ มันจะมีพลังรุนแรงยิ่งกว่าระเบิดธรรมดาเสียอีก
“นายหนีกรรมที่ตัวเองก่อไว้ไม่ได้หรอก เพลิดเพลินกับสิ่งที่นายสร้างขึ้นมาเองซะเถอะ”
หลี่โม่ดีดนิ้วด้วยรอยยิ้ม อากาศอัดแน่นที่อยู่ในปากของครูว์พลันระเบิดออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...