คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 673

ในตอนนี้ทุกคนต่างรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แม้ว่าพวกหวูผิงผิงจะไม่เข้าใจเรื่องสายเลือดของคิงคองอะไรพวกนั้น แต่พวกเขาก็เข้าใจได้ว่าครูว์ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

“หลี่โม่เติบโตมาด้วยอะไรกัน กระแสลมตอนที่กำปั้นปะทะกับฝ่ามือเมื่อกี้นี้อย่างกับคลื่นกระแทกระเบิดเลย ทำเอาฉันกลัวแทบตายจริง ๆ”

“เจ้าหมอนี่จะต้องไม่ใช่ไอ้ขยะอย่างที่ลือกันแน่ เวลาปกติเขาคงจะสงบเสงี่ยมเกินไป แถมยังไม่ลงมือกับใครก็เลยถูกคนอื่นหาว่าเป็นขยะสินะ”

“ด้วยฝีมือของเขา ถ้าเขาลงมือขึ้นมาจริง ๆ ก็สามารถฆ่าใครสักคนได้ง่าย ๆ เลยไม่ใช่เหรอ ไม่รู้ว่าคนที่บอกว่าเขาเป็นขยะเคยถูกหลี่โม่จัดการบ้างหรือเปล่า”

เพื่อนร่วมรุ่นของกู้หยุนหลานพวกนั้นกระซิบกระซาบคุยกัน แต่ละคนรู้สึกหวาดผวาและนึกเสียใจที่มาร่วมงานร่วมรุ่นขึ้นมาเล็กน้อย

นี่ต้องเป็นงานรวมรุ่นที่อันตรายที่สุดในประวัติศาสตร์แน่ ดีไม่ดีพวกเขาอาจจะถูกฆ่าตายอยู่ตรงนี้เลยก็ได้

หวูผิงผิงหดคอ เธอพยายามซ่อนตัวอยู่ด้านหลังเพื่อนร่วมรุ่นชายสามสี่คน เมื่อนึกถึงคำพูดพวกนั้นที่ตนเคยถากถางหลี่โม่ก่อนหน้านี้ขึ้นมา หวูผิงผิงก็รู้สึกเย็นวาบที่ต้นคอ วิตกกังวลว่าหลี่โม่จะมาเอาเรื่องตนในภายหลังหรือไม่

กู้หยุนหลานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา ก่อนหน้านี้เธอรู้สึกสงสัยทุกอย่างเกี่ยวกับตัวตนของหลี่โม่ และยิ่งรู้สึกว่าหลี่โม่กำลังซ่อนอะไรบางอย่างจากตนมากขึ้นเรื่อย ๆ

แต่ไม่ว่าหลี่โม่จะปกปิดมันด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม กู้หยุนหลานก็ไม่ได้คิดที่จะสืบถามเพราะกู้หยุนหลานนั้นเชื่อใจหลี่โม่และรู้สึกว่าการที่หลี่โม่ไม่ได้เปิดเผยตัวตนของตัวเองนั้นจะต้องมีเหตุผลอันหนักหนาของเขาแน่

สีแดงเล็ก ๆ ในรูม่านตาของจางเจียต้งค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น และผลของการดัดแปลงพันธุกรรมก็เริ่มปรากฏออกมา พลังอันไร้ขีดจำกัดรวมตัวเข้ากับการไหลเวียนเลือดของจางเจียต้ง กลายเป็นกระแสพลังที่พลุ่งพล่านกราดเกรี้ยว

เส้นขนตั้งขึ้นเหมือนกับเข็มเหล็ก ผมของจางเจียต้งเองก็ตั้งตรงขึ้น ทำให้เขาดูเหมือนซูเปอร์ไซย่าในอนิเมะอย่างไรอย่างนั้น

“ครูว์ ล็อกตัวมันไว้!”

จางเจียต้งตวาดเสียงเฉียบขาด

หลี่โม่สะบัดข้อมือทีหนึ่ง ยกตัวกู้หยุนหลานลอยขึ้นมาด้วยพลังอันนุ่มนวล เขาใช้พลังนั้นอย่างช่ำชอง แล้วส่งกู้หยุนหลานไปยังมุมห่างออกไปสิบเมตรทันที

“จะเข้ามาพร้อมกันสองคนงั้นเหรอ? งั้นขอฉันดูฝีมือของพวกนายหน่อยแล้วกัน”