ขึด ขึด!
กริชระหว่างนิ้วมือของหลี่โม่แทงเข้าที่ไหล่ของเหล่าฮู๋ เหล่าฮู๋รู้สึกเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสจากนั้นเขาก็ไม่สามารถยกแขนขึ้นได้อีกต่อไป
เส้นเอ็นขนาดใหญ่ที่แขนข้างนี้ถูกเจาะ เหล่าฮู๋วิเคราะห์อาการบาดเจ็บของเขา
หลังจากวิเคราะห์แล้ว หัวใจของเหล่าฮู๋ก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แม้แต่คนที่เชี่ยวชาญด้านกายวิภาคศาสตร์ก็ยังไม่สามารถเจาะเส้นเอ็นขนาดใหญ่ที่แขนซึ่งซ่อนอยู่ในชั้นไขมันและกล้ามเนื้อได้ง่าย ๆ !
หลี่โม่มองไปที่เหล่าฮู๋ด้วยสายตาที่เย็นชา เขาเหวี่ยงมือขวาที่ถือกริชอีกครั้งก่อนที่เหล่าฮู๋จะถอยกลับ ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสก็เกิดขึ้นที่หัวเข่าของเขาอีก
กริชอีกครึ่งแทงเข้าที่เข่าของเหล่าฮู๋ เหล่าฮู๋ไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป เขาจึงคุกเข่าลงต่อหน้าหลี่โม่
"กล้าที่จะแตะต้องครอบครัวของฉัน งานของแกคงจะยากหน่อยนะ"
หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา เหวี่ยงกริชอีกครึ่งในมือของเขาด้วยสายตาเย็นเฉียบ ในไม่ช้าร่างกายของเหล่าฮู๋ก็เต็มไปด้วยบาดแผลเต็มตัว
ความเจ็บปวดทำให้ร่างกายของเหล่าฮู๋เต็มไปด้วยเหงื่อ เหงื่อเค็ม ๆ ซึมเข้าไปในบาดแผลทำให้เหล่าฮู๋รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย
"เจ็บ เจ็บมาก! หลี่โม่ พี่ใหญ่หลี่ ได้โปรด พี่ออมมือ ผมรู้ว่าผมผิดไปแล้ว ปล่อยผมไปเถอะ ผมจะบอกวิธีกู้ระเบิดเวลาเอง!"
“ฉันจะบอกอะไรแกให้ ระเบิดเวลากระจอก ๆ แบบนี้เอาออกได้ไม่ยากหรอก” หลี่โม่กล่าวอย่างใจเย็น
เหล่าฮู๋อึ้งไปพักใหญ่ มองไปที่หลี่โม่อย่างตัวสั่น เขาเกลียดตัวเองที่ถูกหลอกใช้ด้วยเงิน
“อยากตายหรืออยากมีชีวิตอยู่ล่ะ” หลี่โม่ถาม
เหล่าฮู๋รู้สึกตื่นเต้นมาก ตอนนี้เขาเหมือนกระเทียมที่ถูกทุบจนละเอียดและก้มหัวคำนับหลายครั้งต่อหลี่โม่
“อยากมีชีวิตอยู่ ผมอยากมีชีวิตอยู่จริง ๆ ได้โปรดชี้แนะให้ผมด้วย ผมเหล่าฮู๋เพื่อชีวิตแล้วผมจะทำให้ได้ โปรดชี้แนะผมด้วย”
“บอกฉันมาว่า ใครเป็นจ้างแก และสั่งให้แกทำอะไร” หลี่โม่ถามด้วยแววตาที่หรี่ลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...