รู้สึกได้ว่าจู่ ๆ ร่างกายของหลี่โม่ก็ปรากฏกลิ่นอายสังหาร พวกเย่จงเทียนกับเว่ยหย่งล้วนตกใจจนใจเต้นรัว
กลิ่นอายสังหารที่รุนแรง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนโหดเหี้ยมที่ฆ่าคนมานับไม่ถ้วนก็รู้สึกใจสั่น
สายตาของเย่จงเทียนจ้องหลี่โม่นิ่ง ๆ รู้สึกถึงกลิ่นอายสังหารบนตัวของหลี่โม่อย่างละเอียด หลังจากผ่านไปสักพักสีหน้าของเย่จงเทียนก็เป็นราวกับขี้เถ้า พูดเสียงแหบ “นี่ นี่ไม่ใช่กลิ่นอายสังหาร”
“คุณพูดอะไร?” เว่ยหย่งมองเย่จงเทียนอย่างสงสัย
สายตาที่เย่จงเทียนมองหลี่โม่เปลี่ยนเป็นเลื่อมใส ความทรงจำในอดีตที่ฝุ่นจับถูกเปิดออก การต่อสู้ของภูเขาเหล่าวาเข้ามาในหัวของเย่จงเทียน
ตอนนี้คนลึกลับที่มีกลิ่นอายสังหารในแบบที่เหมือนกันกับบนตัวของหลี่โม่ ช่วยเย่จงเทียนป้องกันภูเขาเหล่าวาไว้
ถ้าไม่ใช่คนลึกลับคนนั้นที่มาปรากฏตัวในช่วงเวลาสำคัญ เย่จงเทียนก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว
“ฉันไม่รู้ว่าคุณจะใช่เขาหรือเปล่า แต่คุณกับเขามีกลิ่นอายที่เหมือนกัน ฉันเย่จงเทียนจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณ ให้ตายยังไงก็ไม่มีทางให้ผู้คุ้มกันของท่านปาเข้ามาได้แม้แต่ก้าวเดียว ยกเว้นว่าพวกเขาจะข้ามศพฉันไป”
ทัศนคติที่เย่จงเทียนมีต่อหลี่โม่เปลี่ยนไปทันที พวกฉินจี้เย่ตกใจ คิดไม่ตกว่าทำไมจู่ ๆ เย่จงเทียนเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน หรือว่าจะตกใจกลิ่นอายสังหารบนตัวของหลี่โม่?
“พี่เย่ พี่เป็นอะไรไป พูดอะไรแบบนั้น?” ฉินจี้เย่ถามอย่างแปลกใจ
“หึ แกจะไปเข้าใจอะไร”
เย่จงเทียนหันไปมองพวกทหารรับจ้าง ตะโกนเสียงดัง “ทุกคนมารวมตัว แสดงความเคารพคุณหลี่”
พวกทหารรับจ้างมารวมกันเป็นกลุ่มแล้วทำความเคารพหลี่โม่พร้อมกับเย่จงเทียน
หลี่โม่พยักหน้าเล็กน้อยเหมือนผู้นำกำลังตรวจการ
“เสร็จพิธี!”
เย่จงเทียนคลายมือที่ทำความเคารพลง มองหลี่โม่อย่างลึกซึ้ง หันไปเดินนำพวกทหารรับจ้างออกไปข้างนอก
ทหารรับจ้างที่เดินตามหลังเย่จงเทียนกระซิบถามอย่างไม่สบายใจ “พี่ใหญ่ ทำไมจู่ ๆ พี่ถึงเลื่อมใสคุณหลี่ขนาดนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...