หลี่โม่ส่ายหัว เขาไม่สนใจสิ่งที่ท่านปาพูดเลยแม้แต่น้อย สำหรับหลี่โม่แล้วความแตกแยกของแดนมังกรนั้นเป็นไปไม่ได้เลย
“ผมจะให้โอกาสคุณมาภักดีต่อผม หวังว่าคุณจะคว้ามันไว้ได้” หลี่โม่กล่าวเอ่ยอย่างเรียบเฉย
"กล้านัก! พูดอย่างนั้นกับท่านปาได้ยังไง!”
จู๋รื่อเผยสายตาดุร้ายจ้องเขม็งไปที่หลี่โม่อย่างเอาเป็นเอาตาย หลังของเขาโค้งลงเล็กน้อยเหมือนกับเสือชีตาห์ที่เตรียมออกล่า
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
ท่านปาแหงนหน้าหัวเราะลั่น “คำพูดที่โง่เขลาแบบนี้นายก็ยังเอ่ยออกมาได้ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่านายไปเอาความมั่นใจมาจากไหน หรือจะบอกว่านายเป็นไอ้ขยะมาหลายปีจนสมองมีปัญหาไปแล้วจริง ๆ”
“คนที่สมองมีปัญหาก็คือคุณ ถ้าหากคุณไม่มาภักดีตอบผม ต่อไปคุณจะต้องเสียใจกับการเลือกในวันนี้แน่”
หลี่โม่กล่าวอย่างหนักแน่น
ท่านปาเบ้ปากอย่างดูถูก พร้อมกับส่ายหัวแล้วพูดว่า "นายมันช่างไร้เดียงสาจริง ๆ ดูการ์ตูนมากเกินไปหรือเปล่า? คิดว่านายมีอำนาจบารมี แค่ไปข่มขู่ใครก็ทำให้คนอื่นยอมก้มหัวบูชาได้จริง ๆ งั้นเหรอ?"
“จู๋รื่อ นายไปสั่งสอนเขาสักหน่อยซิ อัดจนกว่าเขาจะคุกเข่าร้องหาพ่อไปเลย”
ท่านปามองไปที่หลี่โม่อย่างเย็นชา สีหน้าพลันเย็นเยือกลงเล็กน้อย
จู๋รื่อเองก็ไม่พูดจาและกระโดดออกไปจากข้างกายท่านปาทันที ขณะที่เขาอยู่ห่างจากหลี่โม่ประมาณ 3-5 เมตร จู๋รื่อก็กระโดดขึ้นสูง แขนสองข้างเหยียดตรงราวกับนกอินทรี สองขาเหนี่ยวโค้งขึ้นและเตะไปที่กระหม่อมของหลี่โม่กลางอากาศ
"สวยแต่รูปจูบไม่หอม"
หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ทันใดนั้นก็ยกมือขวาขึ้นและกระแทกกำปั้นใส่เท้าที่เตะมาของจู๋รื่อ
"เฮอะ! พลังขาของฉัน นายไม่มีทางรับได้หรอก!"
จู๋รื่อตะโกนเสียงดัง ความเร็วในการดิ่งลงก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย กำลังที่ควบแน่นอยู่บนขาทั้งสองข้างนั้นแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
เมื่อเร่งความเร็วของการดิ่งลง ทำให้พลังขาของจู๋รื่อแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก ในอดีตจู๋รื่อเคยใช้ท่านี้จนสามารถกระแทกพื้นกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...