เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับซีซี หลี่โม่จึงตัดสินใจปล่อยฉินจี้เย่ไปสักครั้ง หากลงมือจัดการฉินจี้เย่ต่อหน้าเด็ก หลี่โม่เองก็กังวลว่ามันจะทิ้งบาดแผลทางใจไว้กับซีซี
ฉินจี้เย่โค้งตัวคำนับให้หลี่โม่สามครั้ง จากนั้นจึงรีบพาคนของตัวเองจากไปอย่างรวดเร็ว
เย่จงเทียนทำสัญญาณมือให้กับหลี่โม่ สื่อว่าตนจะรอหลี่โม่อยู่ข้างนอก จากนั้นจึงพาทหารรับจ้างออกไปนอกโรงพยาบาลเช่นกัน
หลี่โม่อุ้มซีซีนั่งลงข้างเตียง หยิบตุ๊กตาขึ้นมาแล้วเล่นกับซีซี
หลังจากเล่นไปสักพัก ซีซีก็เอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลี่โม่ เธอกะพริบตากลมโตแล้วพูดว่า "คุณพ่อคะ เมื่อไหร่หนูถึงจะหายดีเหรอคะ? หนูอยากกลับบ้านไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่จังเลยค่ะ"
“ใกล้จะหายแล้วล่ะ คุณหมอบอกว่าเหลือเวลาอีกหนึ่งเดือน การรักษาสุดท้ายของซีซีก็จะสิ้นสุดลงแล้ว ซีซีเป็นเด็กดีที่เข้มแข็ง พวกเรามาอดทนกันอีกหนึ่งเดือนนะ”
“ค่ะคุณพ่อ ซีซีจะอดทนไว้”
ซีซีชูกำปั้นเล็ก ๆ ของเธอ แล้วชนหมัดกับหลี่โม่เบา ๆ
หลี่โม่อยู่เป็นเพื่อนซีซีตลอดทั้งบ่าย ซีซีเล่นจนเหนื่อยแล้วผล็อยหลับไปบนเตียง
หลังจากห่มผ้าให้ซีซีเรียบร้อยแล้ว หลี่โม่ก็ปิดประตูห้องผู้ป่วยแล้วเดินออกไปจากโรงพยาบาล
เย่จงเทียนนั่งยองสูบบุหรี่อยู่ที่ทางเข้าโรงพยาบาล เมื่อเห็นหลี่โม่เดินเข้ามา เขาก็รีบลุกขึ้นยืน "คุณหลี่ ผมมีบางอย่างอยากจะถามครับ"
“เรื่องของภูเขาเหล่าหว่างั้นเหรอ? ตอนนี้ผมยังบอกคุณไม่ได้” หลี่โม่เอ่ยอย่างราบเรียบ
ดวงตาของเย่จงเทียนส่องประกายความตื่นเต้น แม้หลี่โม่จะบอกว่าไม่สามารถบอกได้ แต่ในคำพูดของหลี่โม่ก็เผยอะไรออกมาหลายอย่างแล้ว
เรื่องที่เคยเกิดขึ้นที่ภูเขาเหล่าหว่า มีเพียงเย่จงเทียนเท่านั้นที่รู้ ตอนนี้ที่หลี่โม่รู้เรื่องของภูเขาเหล่าหว่าที่เย่จงเทียนต้องการจะถามได้ มันก็มีความหมายลึกซึ้งมากแล้ว
"เข้าใจแล้วครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...