กู้เจี้ยนกั๋วสะอึกกับคำพูดของหลี่โม่จนแทบหายใจไม่ทัน หากตรวจสอบเรื่องนี้กันจริง ๆ กู้ซิ่งเหว่ยต่างหากที่เป็นคนแกว่งเท้าหาเสี้ยน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับหลี่โม่เลยแม้แต่น้อย
"แกทำเป็นได้ใจไปเถอะ หลังจากนี้แกจะได้เห็นดีกันแน่ กู้หยุนหลาน แกดูแลสามีขยะของแกให้ดี ๆ จะดีกว่า ไม่อย่างนั้นมันต้องสร้างปัญหาใหญ่ให้แกในอนาคตแน่!"
กู้เจี้ยนกั๋วด่าทอต่อว่าสองสามประโยค แล้วจึงก้มหน้าเดินจากไปอย่างหัวเสีย ในสมองคิดแต่เรื่องว่าจะแก้แค้นให้กับลูกชายอย่างไรดี
เมื่อกลับมาที่ห้องทำงานแล้ว ในขณะที่กู้เจี้ยนกั๋วกำลังอับจนหนทางอยู่นั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เมื่อเห็นหมายเลขโทรศัพท์ห้าหลักของผู้โทรที่แสดงอยู่บนหน้าจอ กู้เจี้ยนกั๋วก็คิดว่าเป็นพวกหลอกลวง ดังนั้นเขาจึงกดปุ่มวางสายอย่างไม่ลังเล
หลังจากวางสายได้ไม่กี่วินาที เบอร์นั้นก็โทรมาอีกครั้ง
กู้เจี้ยนกั๋วยังคงวางสายอีกครั้ง แต่หมายเลขนั้นก็ยังคงโทรอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าตราบใดที่กู้เจี้ยนกั๋วไม่รับสาย ก็จะโทรมาเรื่อย ๆ ไม่หยุด
กู้เจี้ยนกั๋วนวดขมับแล้วรับโทรศัพท์อย่างหงุดหงิด "ฮัลโหล? ไม่เอาประกัน ไม่กู้เงิน จะเสนอสินค้าอะไรฉันก็ไม่เอาทั้งนั้น!"
"ผมไม่ใช่เซลขายของ ไม่ทราบว่าคุณคือกู้เจี้ยนกั๋วใช่ไหม?"
ในโทรศัพท์ทีเสียงสุขุมของผู้ชายดังออกมา ฟังดูแล้วทำให้รู้สึกเหมือนสนิทชิดเชื้อกันอย่างมาก
กู้เจี้ยนกั๋วตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดพร้อมยิ้มเย็นชา "ยังบอกว่าไม่ใช่เซลขายของอีก แกซื้อข้อมูลของฉันมาจากที่ไหนล่ะ พวกแกไปหลอกคนอื่นซะเถอะ"
"คุณกู้ ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะสงบสติอารมณ์และตั้งใจฟังโทรศัพท์สายนี้นะ เพราะการโทรนี้อาจเกี่ยวพันไปถึงความสุขของคุณและตระกูลของคุณด้วยนะครับ"
“แกหมายความว่ายังไง? แกเป็นใคร? ถ้ายังแสร้งทำตัวลึกลับซับซ้อนอีกฉันจะวางสายซะ”
กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกขนลุกขึ้นมาเล็กน้อย ในใจเกิดความหวั่นกลัวขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...