อารมณ์ของจางเต๋ออู่บ้าคลั่งราวกับคนป่วยจิต
ผู้คุ้มกันเงียบไปครู่หนึ่ง ไม่แน่ใจเท่าไหร่ รู้สึกเหมือนว่าหน่วยลับเองก็จะมีปัญหาเข้าแล้ว
“ผมจะไปสั่งการที่เกิดเหตุเอง” ผู้คุ้มกันก้มหน้าพูด
“แก? พวกแกไปแล้วใครจะคุ้มกันฉัน!” จางเต๋ออู่ตะโกนอย่างโมโห
“ผมคนเดียวครับ พวกเขาอีกสามคนยังอยู่”
จางเต๋ออู่เงียบไปครู่หนึ่ง รู้สึกว่าข้อเสนอของผู้คุ้มกันก็ไม่เลว ถ้าหน่วยลับมีปัญหาก็ยังมีผู้คุ้มกันที่คอยดูอยู่
“ดี งั้นแกไป ทำอะไรให้มันเรียบร้อยนะ ถ้ายังติด ๆ ขัด ๆ แบบนี้ แกก็ไปสู้กับไอ้พวกบ้าที่ยุโรปเลย”
ผู้คุ้มกันยิ้มขมขื่นและพูดอย่างจริงจัง “ผมจะพยายามเต็มที่ครับ”
จางเต๋ออู่โบกมือ ผู้คุ้นกันจึงหันหลังออกจากห้องทำงานไป
“หน่วยลับ กุ่ยอีครับผม”
ผู้คุ้มกันออกจากห้องทำงานแล้วหยิบเครื่องมือสื่อสารออกมาติดต่อหน่วยลับ
“ผมคือหน่วยลับ เชิญกุ่ยอีเข้ามา”
“ผมมารับช่วงต่ออำนาจสั่งการของพวกคุณ ตอนนี้เชื่อมต่อโดรนให้พวกคุณเรียบร้อย เป้าหมายอยู่ตรงรถเบนซ์ที่อยู่จุดกึ่งกลาง รอบนอกยังมีอันธพาลเจ้าถิ่นของกรุงโซลอีกเกือบร้อย ตอนนี้เจาะยางรถในที่เกิดเหตุได้เลย ป้องกันไม่ให้พวกมันขับรถฝ่าทะลุวงออกมา
“รับทราบ”
หลังจากหน่วยลับรับคำสั่งก็เริ่มเปลี่ยนเป้าหมาย ไปเจาะยางรถตู้ที่อยู่รอบ ๆ ก่อนทำให้ยางรถตู้ระเบิดไป
พวกอันธพาลได้ยินเสียงปืนและเสียงยางรถระเบิดต่างก็ประหลาดใจ
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมพวกมันถึงเจาะยางรถล่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...