กู้หยุนหลานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ด้วยธรรมชาติรักสวยรักงามของผู้หญิง เจอวิธีการพูดของซินแสจางเข้าไปก็ค่อนข้างหวั่นไหว
“การฝึกฝนจะไม่มีอันตรายใช่ไหมคะ? ได้ยินว่ามีคนเยอะมากที่ฝึกแล้วเกิดปัญหา" กู้หยุนหลานพูดอย่างลังเล
“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นมันพวกคนที่ไม่ได้ฝึกกับอาจารย์ที่มีชื่อเสียงน่ะสิ ถ้าฝึกกับฉันไม่มีทางมีเรื่องแบบนั้นหรอก หลังจากงานเลี้ยงตอนค่ำเธอตามฉันไปที่ห้องฝึกก็ได้แล้ว นับว่าเป็นโชคชะตาระหว่างเธอกับฉันด้วย”
ซินแสจางเห็นว่ากู้หยุนหลานมีท่าทีระวังตัว ดังนั้นจึงลดข้อกำหนดลง ขอแค่ชักจูงให้กู้หยุนหลานไปที่ห้องของตัวเองได้ก็พอ หลังจากเข้าห้องไปทุกอย่างก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับกู้หยุนหลานแล้วแหละ
กู้หยุนหลานเงียบไปสักพักแล้วพูดด้วยเสียงต่ำ “เดี๋ยวรอถามสามีสักหน่อยดีกว่าค่ะ ดูว่าเขาคิดเห็นยังไงบ้าง”
ซินแสจางมองกู้หยุนหลานอย่างแปลกใจและนึกถึงท่าทีของหลี่โม่เมื่อกี้ ในแววตาก็ปรากฏประกายความชั่วร้ายขึ้น
“เหอะ ๆ นี่เป็นโอกาสที่ฉันมอบให้เธอ หวังว่าเธอกู้จะพิจารณาดี ๆ ถ้าสามีของเธอห้ามไว้ แบบนั้นก็คงน่าเสียดายจริง ๆ ”
กู้หยุนหลานหายใจเข้าลึก ๆ ส่ายหน้าแล้วพูด “เชิญซินแสจางดูฮวงจุ้ยได้เลยค่ะ”
“ได้สิ”
ซินแสจางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ นิ้วโป้งมือขวาบีบบนข้อต่อของนิ้วอื่น ๆ ทั้งสี่ไม่หยุด ราวกับกำลังสรุปอะไรสักอย่าง
หลังจากนั้นสักพักซินแสจางก็หยุดการนับนิ้ว แล้วพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ที่ตรงนี้เป็นพื้นที่หยินที่อันตรายอย่างยิ่ง หากมาทำลายดินตรงนี้เพื่อก่อสร้าง เกรงว่าจะเกิดภัยพิบัติมีคนตายติดต่อกันไม่หยุด”
“ฮะ?”
กู้หยุนหลานส่งเสียงตกใจมาก เธอตกใจกับสิ่งที่ซินแสจางพูด
“นี่ ไม่ใช่มั้งคะ ซินแสจางดูผิดไปหรือเปล่าคะ?" กู้หยุนหลานถามอย่างกังวล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...