ซินแสจางแสร้งทำเป็นมองไปรอบ ๆ สถานที่ก่อสร้างอีกครั้ง แล้วกลับไปที่ทางเข้าสถานที่ก่อสร้างพร้อมกับกู้หยุนหลานด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
หลี่โม่เห็นว่ากู้หยุนหลานไม่เป็นอะไร จึงนับว่าวางใจได้
พวกของกู้เจี้ยนกั๋วรีบเข้าไปล้อมต้อนรับซินแสจางและเริ่มซักถามเรื่องการตรวจสอบฮวงจุ้ยของซินแสจาง
“ซินแสจาง ฮวงจุ้ยของสถานที่ก่อสร้างนี้เป็นยังไงบ้างครับ ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรไหมครับ?”
ซินแสจางส่ายหน้าท่าทีขรึม ถอนหายใจหนัก ๆ “ที่นี่เป็นที่พลังไม่ดี ถ้าทำการก่อสร้างที่นี่ ต่อไปจะมีคนตายทุกปี”
สีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงเปลี่ยนไปทันที สิ่งที่ต้องการในการเปิดโรงงานคือความมั่นคง ถ้ามีคนตายทุกปี ปัญหาเรื่องการจัดการค่าชดเชยก็ปวดหัวแย่น่ะสิ
“นี่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ ทำไมถึงเป็นที่พลังไม่ดี ซินแสจางต้องช่วยพวกเราแก้ไขนะครับ”
กู้เจี้ยนเจียงก็กังวลมาก
พวกประธานหวังขมวดคิ้ว ถ้ามีคนตายในตอนที่พวกเขาก่อสร้างอยู่ ก็เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวมาก ขนาดประธานหวังยังคิดในใจเรื่องการถอนตัวเลย ถ้าซินแสจางไม่ลงมือช่วยแก้ไขให้ อย่างนั้นก็คงต้องยกเลิกธุรกิจนี้แล้ว
หลี่โม่ดึงกู้หยุนหลานออกมาจากกลุ่มคน กระซิบพูด “ไอ้คนหลอกลวงนี่เมื่อกี้มันไม่ได้หลอกอะไรคุณใช่ไหม?”
“คนหลอกลวง? ทำไมคุณถึงไปตัดสินว่าซินแสจางเป็นคนหลอกลวงล่ะ?”
กู้หยุนหลานมองหลี่โม่อย่างค่อนข้างแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมหลี่โม่พอเอ่ยปากได้ก็จิกกัดว่าซินแสจางเป็นคนหลอกลวงเลย
มีคนจำนวนมากขนาดนั้นที่รายล้อมซินแสจางอย่างเคารพมาก ถ้าบอกว่าซินแสจางเป็นคนหลอกลวง อย่างนั้นเขาต้องหลอกลวงไปมากเท่าไหร่แล้วล่ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...