นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน หัวหน้าจางผู้ที่ตนพยายามอย่างไรก็ยังตีสนิทด้วยไม่ได้เลย ทำไมพอเห็นหลี่โม่แล้วเข้าไปประจบเอาใจเสียได้!
ลูกตาของกู้เจี้ยนเจียงและกลุ่มผู้บริหารระดับสูงของบริษัทแทบกระเด็นออกมา ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหัวหน้าสายตรวจจางที่ว่ากันว่าเย็นชาไร้ความรู้สึกไม่สุงสิงกับใครมาแต่ไหนแต่ไร ทำไมถึงมีท่าทีนอบน้อมกับหลี่โม่ได้
หลี่โม่รับเอกสารมาอ่านดูเล็กน้อย แล้วพูดด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ “ลำบากคุณแล้วนะครับ เรื่องนี้จัดการได้ไม่เลวเลย"
“ต่อไปหากคุณมีเรื่องอะไรขอแค่สั่งผมมาได้เลย ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้คุณพอใจครับ” หัวหน้าจางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
"ได้ครับ ถ้ามีเรื่องอะไรผมจะไปหาคุณแน่นอน คุณไปทำงานต่อเถอะ” หลี่โม่เอ่ยอย่างราบเรียบ
"ครับผม"
หัวหน้าจางขานตอบสองสามคำ เมื่อเขายืดหลังตรงสีหน้าของเขาก็เย็นชาขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับว่าท่าทีถ่อมตัวเมื่อครู่นี้เป็นเพียงภาพลวงตา
กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ มองดูหัวหน้าจางจากไปอย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
หลี่โม่หยิบเอกสารมาตบลงบนโต๊ะดังปับ ๆ ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ ก็ได้สติกลับมา
“เอกสารปลดการปิดล้อมพื้นที่อยู่นี่แล้ว พวกคุณยังมีใครสงสัยอะไรอีกไหม?”
หลี่โม่มองไปทางกู้เจี้ยนกั๋ว
กู้เจี้ยนกั๋วหน้าแดงก่ำ รู้ว่าหลี่โม่กำลังหักหน้าตน เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างโกรธแค้น นึกอยากจะกระทืบหลี่โม่ให้ตายเสียเดี๋ยวนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...