กู้เจี้ยนกั๋วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางขบฟันกรามอย่างแรง ก่อนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วพูดว่า "โอกาสมันก็มีอยู่หรอก แต่ก็ไม่แน่ว่าจะสำเร็จได้"
“พี่ใหญ่ โอกาสอะไรพี่ก็พูดมาเถอะ จะสำเร็จหรือไม่ก็ต้องลองดู” กู้เจี้ยนเจียงพูดอย่างกระตือรือร้น
"กลุ่มธุรกิจจากหลงเฉิงกำลังจะมาสำรวจที่เมืองของเรา ว่ากันว่าในกลุ่มธุรกิจนั้นมีคุณชายสามหลินที่ทำธุรกิจด้านการค้าอาวุธอยู่ด้วย คุณชายสามหลินเป็นพวกชั่วร้ายอำมหิต แถมยังบ้ากามตัณหา ถ้าหากให้คุณชายสามหลินเจอกับกู้หยุนหลาน เป็นไปได้แปดในสิบเลยว่าคุณชายสามจะต้องหิ้วกู้หยุนหลานไปแน่ นายว่าเจ้าหลี่โม่มันจะมีปฏิกิริยายังไงล่ะ?"
กู้เจี้ยนเจียงตาเป็นประกายและพูดด้วยรอยยิ้ม "นั่นยังต้องพูดถึงอีกเหรอ เขาต้องเดือดดาลอย่างแน่นอน จากนั้นก็ไปแก้แค้นคุณชายสามหลิน ถึงตอนนั้นเกรงว่าคนของคุณชายสามหลินอาจจะสามารถฆ่าหลี่โม่ตายได้"
“ใช่ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เรื่องมันก็จะเป็นไปตามนั้น ปัญหาคือจะทำให้พวกเขาเจอกับคุณชายสามหลินยังไง กำหนดการเดินทางของกลุ่มการค้าหลงเฉิงถูกจัดเตรียมไว้หมดแล้ว ส่วนรายชื่อผู้เข้าร่วมของฝั่งเราเองก็กำหนดไว้เรียบร้อยแล้วด้วย ดังนั้นมันเลยเรื่องที่ยุ่งยากที่สุด”
กู้เจี้ยนเจียงนิ่งคิดไปเล็กน้อย แล้วเอ่ยพลางครุ่นคิด "ตอนกลางคืนกลุ่มธุรกิจคงไม่มีกำหนดการอะไรมากมายหรอก คงจะเป็นพวกความบันเทิงต่าง ๆ แน่ ถ้าเราสามารถจัดฉากให้กู้หยุนหลานไปสถานบันเทิงที่พวกเขาไปและพบกันโดยบังเอิญ......”
ดวงตาของกู้เจี้ยนกั๋วเป็นประกาย เขาตบมือและพูดว่า "เรื่องนี้ก็พอจัดการได้อยู่ ฉันจะถามกำหนดการเดินทางที่ชัดเจนตอนนี้เลยแล้วกัน"
กู้เจี้ยนกั๋วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรออกไปสองสามสาย บนใบหน้าเผยรอยยิ้มตื่นเต้นฮึกเหิม
"เรียบร้อย คืนพรุ่งนี้พวกคุณชายสามหลินจะกลับไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำที่โรงกลั่นไวน์เพนเท็กซ์ ผู้จัดงานได้เชิญนางแบบสาวจากภายนอกไปไม่น้อย ดังนั้นแค่ต้องจัดการกู้หยุนหลานกับหลี่โม่ไปร่วมด้วยก็พอแล้ว เรื่องนี้นายตั้งใจจัดการให้ดีหน่อยก็แล้วกัน”
“พี่ใหญ่วางใจได้ ผมจะจัดการให้เรียบร้อยอย่างแน่นอน รอดูละครสนุกที่ไอ้หลี่โม่มันถูกซ้อมเป็นหมาได้เลย”
กู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงมองหน้ายิ้มให้กัน ในดวงตาของทั้งสองคนเผยความสะใจออกมาเล็กน้อย
......
ท่านปาขึ้นรถเมอร์เซเดสเบนซ์กันกระสุนด้วยจิตใจกระวนกระวาย ราชินีมังกรมาถึงที่คฤหาสน์จิงเฉิงแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...