"หยุนหลานอย่าลังเลเลย ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบงานเลี้ยงที่พวกลูกเศรษฐีจัดขึ้นมา แต่ฉันเองก็หมดหนทางแล้วเหมือนกัน ความสุขของฉันขึ้นอยู่กับเธอแล้วนะ เธอช่วยฉันตรวจสอบให้หน่อยน้าาา"
สวีอวิ๋นอวิ๋นจับแขนของกู้หยุนหลานพร้อมทำท่าทางออดอ้อน
กู้หยุนหลานพูดอย่างจนใจ "ก็ได้ ๆ ฉันไปก็ได้ แต่งานเลี้ยงที่โรงกลั่นไวน์องุ่นฟังดูแล้วไม่ได้เป็นทางการนัก ฉันเดาว่าพวกลูกเศรษฐีนั่นจะต้องหาสาว ๆ สวย ๆ ไปร่วมงานไม่น้อยแน่"
“มันก็เป็นธรรมเนียมทั่วไปอยู่แล้วนี่ สำหรับพวกคนรวยก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้นี่ หวังแค่ว่าเขาจะไม่ทำให้มันเกินไปเท่านั้น การแต่งเข้าตระกูลร่ำรวยก็ต้องแบกรับภาระนี้อยู่แล้ว” สวีอวิ๋นอวิ๋นเอ่ยอย่างขุ่นเคืองใจ
บริกรเดินมาพร้อมกับกาแฟหอมกรุ่นสามถ้วย ความไม่พอใจบนใบหน้าของสวีอวิ๋นอวิ๋นพลันถูกลบออกไปในพริบตา
"มาเถอะ หยุนหลานเธอลองชิมดริปคอฟฟี่ของร้านเขาดูสิ มันยอดจริง ๆ นะ"
บริกรรูปหล่อชำเลืองมองสวีอวิ๋นอวิ๋นและกู้หยุนหลานเล็กน้อย เมื่อเห็นความงามของทั้งสองคน ทันใดนั้นเขาก็นึกอยากจะตีสนิทด้วยขึ้นมา
การเริ่มทักทายสาวสวยที่มาดื่มกาแฟ กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับบริกรสุดหล่อคนนี้ไปแล้ว ด้วยรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลาของเขาทำให้เขาตกลูกค้าผู้หญิงมาได้ไม่น้อยแล้ว
“คุณผู้หญิงคนนี้มีความรู้จริง ๆ นี่เป็นดริปคอฟฟี่จากเมล็ดกาแฟบลูเมาเท่นที่เพิ่งคั่วเสร็จใหม่ ๆ เลยครับ รสชาติเป็นเอกลักษณ์มาก คุณผู้หญิงทั้งสองสามารถหลับตาแล้วสูดหายใจลึก ๆ เพื่อสัมผัสถึงกลิ่นหอมของกาแฟ กลิ่นหอมกรุ่นของดาร์กช็อกโกแลตที่เข้มข้นที่ตามมาด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้และผลไม้และยังสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายจาง ๆ ของป่าฝนเขตร้อนด้วยครับ”
สวีอวิ๋นอวิ๋นหลับตาลงพร้อมกับค่อย ๆ สูดหายใจจากถ้วยกาแฟ ราวกับว่ากำลังรู้สึกไปตามที่บริกรหน่มรูปหล่อพูด
กู้หยุนหลานลูบหน้าผาก ไม่รู้ว่าควรจะยับยั้งการกระทำของสวีอวิ๋นอวิ๋นดีหรือไม่ ท่าทางการหายใจจากถ้วยกาแฟแบบนี้มันดูน่าเกลียดมากจริง ๆ
เมื่อเห็นว่ากู้หยุนหลานไม่ได้ทำตาม บริกรรูปหล่อก็ไม่พอใจเล็กน้อย "คุณผู้หญิงคนสวยคนนี้ ทำไมคุณไม่ลองสัมผัสดูสักหน่อยล่ะครับ? การดื่มดริปคอฟฟี่ก็ต้องมีพิธีรีตอง การดมกลิ่นอันหอมหวนเป็นการเบิกโรงที่สำคัญนะครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...