คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 793

“คุณ คุณพูดเหลวไหล!”

บริกรรูปหล่อลนลานเล็กน้อย

“ผมยังพูดไม่จบ เมื่อครู่คุณบอกว่าให้ใช้เมล็ดกาแฟคั่วสดใหม่ในการชง นี่เป็นอีกปัญหาหนึ่ง เมล็ดกาแฟคั่วใหม่จะต้องรอ Degas ก่อน ระยะเวลาห้าถึงสิบวันตามระดับการคั่ว กาแฟที่ชงด้วยเมล็ดกาแฟคั่วใหม่ ๆ มันไม่อร่อยหรอกครับ"

“ส่วนที่คุณบรรยายถึงกลิ่นของกาแฟบลูเมาท์เทนเมื่อครู่นั้นผิดไปไกลเลยล่ะ เรื่องรายละเอียดผมไม่ขอแก้นะ ผมแค่อยากจะบอกว่า ถึงคุณอยากจะแกล้งอวดรู้ต่อหน้าสาว อย่างน้อยก็ต้องเรียนรู้ไว้บ้าง ไม่อย่างนั้นถ้าถูกคนแหย่เข้าหน่อยจะหน้าแตกเอาได้ง่าย ๆ นะครับ”

บริกรรูปหล่อหน้าแดงก่ำ ก่อนหันหลังจากไปด้วยความโกรธ ส่วนสวีอวิ๋นอวิ๋นนั้นยิ่งรู้สึกกระอักกระอ่วนยิ่งกว่า

เพียงแค่เห็นท่าทีโมโหเพราะความอับอายของบริกรรูปหล่อ สวีอวิ๋นอวิ๋นก็สามารถเข้าใจได้ว่าสิ่งที่หลี่โม่พูดนั้นเป็นความจริง แต่เมื่อนึกถึงการแสดงออกของตนเองเมื่อครู่นี้ สวีอวิ๋นอวิ๋นรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา

"หยุนหลาน เอาเป็นว่าตกลงกันแล้วนะ วันมะรืนต้องไปงานเลี้ยงที่โรงกลั่นไวน์องุ่นด้วยกันนะ ฉันขอตัวก่อนล่ะ"

สวีอวิ๋นอวิ๋นกำชับด้วยรอยยิ้มแห้ง หลังจากลุกเดินจากไปสีหน้าก็กลายเป็นบูดบึ้งอย่างยิ่ง

น่าอับอายจริง ๆ !

ทั้งหมดเป็นเพราะหลี่โม่ถึงต้องอับอายขายขี้หน้าแบบนี้!

ถ้าถึงงานเลี้ยงโรงกลั่นไวน์องุ่นจะต้องหาใครสักคนมาสั่งสอนเขาให้ได้ ทำให้เขาอวดดีไม่ได้อีก! ก็แค่รู้เรื่องกาแฟนิด ๆ หน่อย ๆ แต่กล้ามาทำอวดเก่งต่อหน้าตนแบบนี้เสียได้!

เมื่อมองไปยังแผ่นหลังของสวีอวิ๋นอวิ๋นที่เดินจากไป กู้หยุนหลานก็ส่ายหัวอย่างจนใจ เธอจับมือของหลี่โม่แล้วพูดว่า "ถึงรู้ก็อย่าไปพูดเลยเข้าใจไหม แบบนี้รังแต่จะทำให้คนอื่นไม่พอใจนะคะ"

"ไม่พอใจก็ไม่พอใจไปสิ ใช่ว่าจะทำให้ไม่พอใจไม่ได้เสียหน่อย" หลี่โม่พูดอย่างไม่ยี่หระ

“ถ้ายั่วโมโหคนอื่นน้อยลงได้ปัญหายุ่งยากก็น้อยลงด้วยไม่ใช่เหรอคะ เอาเถอะ กลับไปทำงานที่บริษัทต่อกันดีกว่า”