หลี่โม่ยกปืนพกที่แย่งมา แล้วเหนี่ยวไกไปที่พี่หลง
ปัง ปัง ปัง
เสียงปืนดังสามนัด ลูกกระสุนเข้าที่ไหล่ทั้งสองข้างและขาขวาของพี่หลง แขนข้างที่ถือปืนอยู่ห้อยลง น้ำหนักของปืนดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นหนักพันปอนด์ ถือไว้ไม่ได้อีกเลย
ตุ้บ
ปืนพกร่วงหล่นลงพื้น พี่หลงเองก็คุกเข่าข้างหนึ่งลงกับพื้นเช่นกัน ขาข้างที่ถูกยิงไม่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ จึงทำได้เพียงคุกเข่าลงแล้วถึงได้รู้สึกทนได้สักหน่อย
“ยิงสิ ยิงสิโว้ย”
พี่หลงตะคอกลูกน้องที่เหลืออยู่อย่างอ่อนแรง
ลูกน้องที่เหลือตกใจจนนิ่งอึ้งไปและมองหลี่โม่ราวกับเห็นผี
“ทิ้งปืนซะ แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก” หลี่โม่พูดเรียบ ๆ
ลูกน้องลังเลเล็กน้อยแล้วทิ้งปืนลงพื้น จากนั้นก็ยกมือทั้งสองข้างประคองไว้ตรงหัวพร้อมกับหมอบลงพื้น
“พวกแกมันโง่ ฉันมีลูกน้องอย่างพวกแกได้ยังไงกัน แกจะทำให้ฉันตาย!” พี่หลงตะคอกออกมาด้วยความโกรธ
หลี่โม่โยนลูกน้องที่พี่หลงเอามาเป็นโล่ลงที่พื้น เดินไปตรงหน้าลูกน้องที่ยกมือทั้งสองข้างประคองไว้ตรงหัวพร้อมกับหมอบลงพื้น แล้วพูดอย่างยิ้ม ๆ “บอกที่มาของพวกแกมา สี่คนนั้นก็เป็นคนของพวกแกสินะ จุดประสงค์ของพวกแกคืออะไร?”
“พวกเรามาจากพระราชวัง คนคนนั้นคือพี่หลง พี่หลงอยากจะติดต่อกับคุณชายเล็กหลิน อยากจะเป็นตัวแทนของคุณชายเล็กหลินที่ฉู่โจว แต่พี่หลงไม่รู้จักคุณชายเล็กหลิน เขาเลยคิดจะเตรียมจับตัวผู้หญิงที่ดีที่สุดส่งให้คุณชายเล็กหลิน จากนั้นก็ ก็เป็นแบบนี้แหละ”
ลูกน้องไม่กล้าปิดบังเลยแม้แต่น้อย เขาเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้หลี่โม่ฟังทั้งหมด แล้วสุดท้ายก็พูด “คะ-คือพนักงานร้านกาแฟบอกพวกเรามา ร้านบิงโกคาเฟ่ครับ พนักงานคนที่ค่อนข้างหล่อ”
“ดีมาก”
หลี่โม่พูดจบก็ทำมือเหมือนเป็นมีด แล้วสับเข้าไปที่คอของลูกน้องพี่หลง จนเขาสลบไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...