คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 81

บรรยากาศแปลก ๆ กู้หยุนหลานมองหลี่โม่ด้วยดวงตาที่เป็นประกาย

หลี่โม่ละสายตา เขาก็หัวเราะออกมา ปูที่นอนกับพื้น แล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก รีบเข้านอนเถอะ พรุ่งนี้คุณปู่กับกู้ซิ่งเหว่ยน่าจะทำให้คุณตกที่นั่งลำบากอีกตามเคย”

กู้หยุนหลานดูเหมือนจะไม่ยอมแพ้ จึงถามว่า “คุณไม่อยากบอกฉันจริง ๆ เหรอ?”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หลี่โม่ก็หันหน้าไปมองกู้หยุนหลานด้วยรอยยิ้ม “ก็มันไม่มีอะไรจริง ๆ ไงล่ะ”

กู้หยุนหลานพยักหน้าและนอนลงข้าง ๆ

พรึบ

ไฟดับ

ภายในห้องมีเพียงคนสองคนกำลังหายใจเข้าออก

แต่ในเวลานี้ทั้งกู้หยุนหลานและหลี่โม่ก็ยังนอนไม่หลับ พวกเขากำลังครุ่นคิดอะไรสักอย่างในใจ

“ฉันขอโทษนะ หลี่โม่ ที่ร้านอาหาร แม่ของฉันอารมณ์เสีย และยังไปตบคุณน่ะ ฉันขอโทษแทนแม่ด้วย”

ในความมืดมิด เสียงที่เปล่งออกมาคือ เสียงที่นุ่มนวลของกู้หยุนหลานนั่นเอง

“อื้ม” หลี่โม่ตอบรับเบา ๆ พร้อมหันหน้าไปทางกู้หยุนหลานที่นอนหลังให้เขาอยู่ ท่าทางที่สง่างามนั้น พอมาอยู่ภายใต้แสงจันทร์แบบนี้ ดูมีเสน่ห์มาก

เขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้มาสี่ปีแล้ว

“หลายปีที่ผ่านมา เพราะผมแท้ ๆ คุณเลยต้องลำบากมาตลอด” หลี่โม่พึมพำ

กู้หยุนหลานไม่ได้พูดอะไร นอกจากหันหลังให้หลี่โม่ โดยสองมือหนุนหัวเอาไว้ ทันใดนั้นรอยยิ้มอันอบอุ่นก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ และพูดว่า “ไปนอนได้แล้ว ฝันดีนะ”

“ฝันดีครับ”

เช้าวันรุ่งขึ้น

กู้หยุนหลานตื่นแต่เช้า หวีผมล้างหน้าพร้อมแต่งตัวให้สดใส กระโปรงสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาว บนศีรษะมัดผมหางม้า และมีถุงน่องสีดำบาง ๆ พันรอบขาอันเรียวยาวราวกับหยกคู่นั้น ดูเย้ายวนสบายตา และเรียบร้อยมากทีเดียว