กู้ซิ่งเหว่ยหันกลับมาดูอารมณ์ของกู้ชิงหลินแล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? กู้หยุนหลานไปยั่วโมโหอะไรเธอเหรอ?”
“ไม่ใช่หล่อน แต่เป็นไอ้สารเลวหลี่โม่!”
กู้ชิงหลินนั่งกอดอกบนโซฟา ใบหน้าของเธอดูโกรธแค้นมากทีเดียว เธอพูดว่า “เมื่อคืนนี้ ฉันไปทานอาหารเย็นที่ภัตตาคารกวานเหรินถัง และบังเอิญไปเจอไอ้ขยะหลี่โม่ เพราะมันแท้ ๆ ที่มาต่อว่าฉัน ผู้จัดการของภัตตาคารกวานเหรินถัง หวูเต้าเหวิน เลยตบฉันต่อหน้าคนมากมาย ฉันต้องเอาคืนความแค้นนี้ให้ได้!”
“ภัตตาคารอาหารหรูเหรอ คนจนอย่างมันจะไปที่นั่นได้ยังไง?”
กู้ซิ่งเหว่ยประหลาดใจและถามว่า “เธอบอกว่าหวูเต้าเหวิน มาจัดการเธอ เพราะไอ้หลี่โม่นั่นเนี่ยนะ? เป็นไปไม่ได้หรอก หวูเต้าเหวินเป็นหนึ่งในมาเฟียใต้ดินของเมืองฮั่น เขาจะมาตบเธอ เพราะไอ้หลี่ขยะนั่นได้ยังไง แถมเธอก็เป็นหลานสาวคนที่สามของตระกูลกู้ ฉันว่า มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย”
กู้ซิ่งเหว่ยได้รับเกียรติให้ติดตามปู่ของเขาไปที่ภัตตาคารอาหารหรูหนึ่งครั้ง เขาจึงได้รู้จักหวูเต้าเหวิน
กู้ชิงหลินรู้สึกโกรธมากเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ และเธอก็พูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนั้น
หลานของตระกูลกู้หลายคนพูดอย่างโกรธเคือง “ให้ตายเถอะ หวูเต้าเหวิน เขาไม่เห็นตระกูลกู้ของเราอยู่ในสายตาเลยสินะ! ก็แค่พวกใต้ดิน เขาคิดว่าเขาเป็นใหญ่จริง ๆ เหรอ?”
กู้ซิ่งเหว่ยยังทุบมือลงบนโต๊ะ และพูดอย่างเคร่งขรึม “เรื่องหวูเต้าเหวินคนนี้ เป็นเรื่องจริง เพื่อเห็นแก่ไอ้ขยะนั่น เขาเลยหักหน้าตระกูลของเราจริง ๆ !
“ฉันว่า พี่ชิงหลินอย่าไปใส่ใจเลย หลี่โม่อาจจะเคยเป็นแค่บริกรมาก่อนก็ได้ อย่างมันจะมีเงินไปกินที่ภัตตาคารกวานเหรินถังได้ยังไง”
มีคนพูดแทรก
เมื่อพูดอย่างนั้น ทุกคนก็พยักหน้าทีละคน
ในเวลานี้ ก็มีผู้ช่วยเข้ามาและมาแจ้ง “ผู้จัดการกู้ ผู้อำนวยการกู้และท่านประธานมาถึงแล้ว อยู่ที่ห้องประชุมค่ะ”
เมื่อกู้ซิ่งเหว่ยได้ยินดังนั้น เขาก็รู้สึกตื่นเต้น จึงจัดชุดสูทของเขา และพูดกับคนสองสามคน “ไป ไปดูกันเถอะ วันนี้ฉันต้องทำให้กู้หยุนหลานออกจากบริษัทหยุนเชิงเภสัขกรรมให้ได้!”
ไม่นานบรรยากาศในห้องประชุมก็เงียบกริบ
คุณท่านกู้นั่งอยู่ตรงตำแหน่งคณะกรรมการ สายตากวาดมองคนมากมาย ส่วนกู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ยก็นั่งอยู่ข้าง ๆ
กู้หยุนหลานนั่งอยู่ท้ายสุด
ในบริษัท เธอเป็นคนไม่สำคัญ แม้ว่าเธอจะมีความสามารถ แต่ก็ไม่มีใครเห็นเธออยู่ในสายตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...