ฉินจี้เย่ทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ ถ้าให้พวกบอดี้การ์ดแตะต้องแม้แต่เส้นขนของหลี่โม่ เรื่องนี้จะไม่จบง่าย ๆ แน่
นั่นมันหลี่โม่ที่กล้าต่อยกระทั่งท่านปานะ!
วันนั้นท่านปาถูกตีอย่างแรงขนาดนั้น คนเก่ง ๆ อย่างหลี่โม่พูดว่าจะต่อยก็ต่อยเลย ตระกูลฉินเทียบไม่ได้แม้แต่เส้นขนของท่านปาเลยด้วยซ้ำ แล้วจะมีความสามารถไปสู้กับหลี่โม่ได้อย่างไร
พวกคนที่ดูอยู่ก็อึ้งเช่นกัน มองฉินจี้เย่อย่างแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าฉินจี้เย่เป็นบ้าอะไร ทำไมจู่ ๆ ถึงลงมือทำร้ายคนของตัวเอง
พวกบอดี้การ์ดหยุดการลงมือไว้แล้วมองฉินจี้เย่กับอย่างมึนงง ไม่รู้ว่าควรจะจับหลี่โม่หรือควรทำอย่างไรดี
“คะ คุณชายใหญ่ นี่คุณ?” หัวหน้าบอดี้การ์ดพยักหน้าถามอย่างจริงจัง
“พี่ใหญ่ พี่บ้าไปแล้วเหรอ มาเตะพวกเราทำไม!”
คุณชายรองฉินจ้องฉินจี้เย่อย่างโกรธมาก รู้สึกว่าตัวเองเสียหน้าต่อหน้าคนเยอะ
“พวกแกไปจับสองคนนี่มาเป็นกระสอบทรายสิ”
ฉินจี้เย่ชี้ไปที่น้องชายแล้วพูดกับบอดี้การ์ด
“เห้อ!”
ทุกคนสูดลมหายใจพร้อมกันและเสียงดังมาก ๆ ก็เกิดขึ้นพร้อมกัน
“นี่มันอะไรกัน คนที่อายุมากและไม่มีความปรานีอย่างฉินจี้เย่นั้น ไม่มีทางทำแบบนี้โดยไม่มีเหตุผลหรอกนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...