“ซ้อมมัน! ซ้อมให้หนัก! ซ้อมให้ตาย!”
ฉินจี้เย่เอ่ยอย่างโหดเหี้ยม
“พี่ใหญ่ พี่บ้าไปแล้วเหรอ ให้คนมาซ้อมพวกเราทำไมเนี่ย?!”
คุณชายรองฉินถามด้วยความตื่นตระหนก
"แกยังกล้าถามว่าทำไมอีกเหรอ? พวกแกไปล่วงเกินคุณหลี่ก็คือการรนหาที่ตายแล้ว! อัดไอ้พวกเด็กนี่ให้กระดูกหักให้หมดทั้งร่างซะ!"
หลังจากฉินจี้เย่พูดจบก็ทำให้เป็นตัวอย่างก่อน พลันเหวี่ยงกำปั้นเข้าใส่ไหล่ของน้องชายจอมงี่เง่าทั้งสองคน
หมัดอันหนักหน่วง ชกใส่จนคุณชายรองฉินและคุณชายเล็กฉินกรีดร้องคร่ำครวญ
“ทำแบบนี้เนี่ย เร็ว ๆ เข้า”
หลังจากทำการสาธิตเสร็จแล้ว ฉินจี้เย่ถลึงตามองไปที่พวกบอดี้การ์ดแล้วพูดขึ้น
เหล่าบอดี้การ์ดกัดฟันฝืนลงมือ ทุบตีคุณชายรองฉินและคุณชายเล็กฉินอย่างรุนแรง
พวกชาวบ้านกินเผือกต่างหวาดหวั่นพรั่นพรึง การลงไม้ลงมือกับพี่น้งของตัวเองอย่างโหดเหี้ยมแบบนี้ หากไม่มีเหตุผลที่เพียงพอมันก็คงไม่ใช่เรื่องที่เข้าท่าอย่างแน่นอน
ท่ามกลางสายตาของพวกชาวบ้านกินเผือก ฉินจี้เย่ก็เดินไปหาหลี่โม่ ก่อนจะโค้งตัวคำนับทำมุม 110 องศาให้กับหลี่โม่ อีกแค่นิดเดียวหัวของเขาก็จะชนกับปลายเท้าอยู่แล้ว
"คุณหลี่ ผมขออภัยแทนน้องชายงี่เง่าทั้งสองของผมด้วย พวกเขามีตาหามีแววไม่ ขอคุณหลี่ได้โปรดยกโทษให้พวกเขาด้วย ผมจะจัดการกับพวกเขาอย่างดีอย่างแน่นอน และต่อจากนี้ไปผมจะไม่ปล่อยพวกเขากลับมาในประเทศอีกแม้แต่ก้าวเดียวครับ”
หลี่โม่พยักหน้าเล็กน้อยและพูดอย่างเรียบเฉย "งั้นเอาตามนั้นก็แล้วกัน ฉันจะไม่เอาเรื่องอะไรมากมาย"
"ขอบคุณคุณหลี่ ในนามของตระกูลฉิน ผมขอขอบคุณสำหรับความใจกว้างของคุณครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...