ทันทีที่หลอดบินออกไป เปลือกตาของลุงฝูก็กระตุก แววตาเผยความตกตะลึงออกมา
การดีดหลอดพลาสติกให้พุ่งออกไปตรง ๆ เป็นเรื่องยากมาก แต่การทำให้ความเร็วสูงจนแทบจะมองไม่เห็นเลยนั้นยากเสียยิ่งกว่ายาก
ฟุ่บ
หลอดแทงเข้าไปที่เข่าของชายฉกรรจ์ที่กำลังจะเตะเป้าของฉินจี้เย่ หลอดที่แต่เดิมแล้วอ่อนยวบ ในตอนนี้กลับแทงเข้ากระดูกเข่าราวกับเหล็กเส้น
"อ๊าก!"
ชายฉกรรจ์ส่งเสียงร้องลั่น เขาหงายหลังล้มลงกับพื้น มือทั้งสองข้างกุมหัวเข่าแล้วดิ้นไปกับพื้นด้วยความเจ็บปวด
"เข่าฉัน!"
คุณชายเล็กหลินและคนอื่น ๆ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อได้ยินเสียงร้องของชายฉกรรจ์ พวกเขาถึงเพิ่งสังเกตเห็นหลอดปักอยู่ในเข่าของเขา
ดวงตาของทุกคนพลันเบิกกว้างในทันที ทุกคนต่างคิดไม่ออกว่าหลอดแทงเข้าไปในเข่าได้อย่างไร และที่สำคัญคือเขาไม่เห็นด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนทำ
ฉินจี้เย่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรู้ว่าหลี่โม่ได้ช่วยตนเอาไว้แล้ว
เมื่อผ่อนลมหายใจออกมา ฉินจี้เย่ก็พลันรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทั่วร่าง ความเจ็บปวดที่ถูกความตึงเครียดกดเอาไว้เมื่อครู่นี้ ซัดกระหน่ำใส่สมองของฉินจี้เย่ราวกับกระแสน้ำเชี่ยวกราด
ประสาทรับรู้ทนรับความเจ็บปวดที่โหมเข้ามาไม่ไหว ฉินจี้เย่ตัวกระตุกสองสามครั้งแล้วสลบไปด้วยความเจ็บปวดทันที
คุณชายเล็กหลินตื่นตระหนกเล็กน้อย ก่อนจะตั้งสติอย่างรวดเร็ว เขากวาดสายตามองหลี่โม่และคนอื่น ๆ อย่างเยือกเย็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...