คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 830

หลี่โม่คว้าไหล่ของลุงเป้า มือเขาออกแรงโยนลุงเป้าออกไป “ฉันไม่เคยสนใจที่จะฟังคำพูดของศัตรู”

ลุงเป้าหมุนตัวในอากาศเหมือนกังหันลม หลังจากลอยไปเหนือหัวของคุณชายเล็กหลินกว่าสิบเมตร ลุงเป้าก็ร่วงลงกับพื้น

เมื่อสักครู่นี้ หลี่โม่คว้าไหล่ขวาของลุงเป้าอย่างแรง ลุงเป้าฝืนลุกขึ้นยืน แขนขวาทั้งแขนของเขาก็ห้อยลงอย่างผิดปกติ

คุณชายเล็กหลินกับกู้ชิงหลินมองท่าทางน่าเวทนา ตกใจจนหน้าซีด

“คุณชายสามรีบหนีไปครับ!”

ลุงเป้าตะโกนไปพลางขยิบตาให้คุณชายเล็กหลินไปพลาง

คุณชายเล็กหลินกัดฟันกรอด ยื่นมือทั้งสองออกไปจับเอวเรียวของกู้ชิงหลิน จากนั้นใช้แรงแขนทั้งสองข้าง เหวี่ยงกู้ชิงหลินไปทางหลี่โม่

“อ๊าย! คุณชายสาม นี่คุณทำอะไร!”

กู้ชิงหลินกรีดร้องอย่างตื่นตระหนก สายตาปรากฏความรู้สึกเหลือเชื่อ

“ทำได้แค่ต้องเอาเธอไปบังไว้แล้ว ช่วยถ่วงเวลาให้ฉันมากหน่อยแล้วกัน!”

คุณชายเล็กหลินวิ่งหนีโดยไม่หันกลับมามอง ลุงเป้ารีบพุ่งไปข้างตัวของคุณชายสามหลิน มือซ้ายคว้าเอวของคุณชายเล็กหลิน แล้วโยนเขาออกจากโรงกลั่นไวน์

“คุณชายสาม! ข้างนอกมีคนของเราคอยช่วยเหลืออยู่ คุณรีบหนีไป ไปให้ไกลเท่าที่ไกลได้! ครอบครัวผมต้องขอฝากคุณชายสามด้วย!”

คุณชายสามหลินตาแดง เขาลอยอยู่กลางอากาศและมองย้อนกลับไปที่ลุงเป้า ในใจเต็มไปด้วยอารมณ์ซาบซึ้งและความโกรธแค้น

ซาบซึ้งที่ลุงเป้าสละชีวิตระวังหลังให้เขา โกรธแค้นกับความโหดร้ายของหลี่โม่ ถ้าหลี่โม่ทรมานไปโดยไม่ขัดขืนมันก็คงจะดีมาก! ต่อให้หลี่โม่จะเย่อหยิ่งก็ไม่ต้องไล่ตามฆ่าให้สิ้นซาก!

คุณชายเล็กหลินลอยข้ามกำแพงของโรงกลั่นไวน์ไป จากนั้นตกลงกับพื้นและกลิ้งออกไปหลายตลบ

“มีใครไหม รีบขับรถออกไปเร็วเข้า!”