”เลือดที่เอามาจากบนสังเวียนอาจไม่เหมาะสำหรับการทดลอง เพราะมันเป็นไปได้ที่จะเลือดของทั้งสองฝ่ายจะผสมปนเปกัน หรืออาจจะเกิดอุบัติเหตุอื่นขึ้นมาก็ได้ ต้องคว้าทุกโอกาสเอาไว้เพื่อให้ได้ตัวอย่างทดลองให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันไม่อยากทำให้ศาสตราจารย์ชาร์ลส์ไม่พอใจ”
“ก็ได้ นายพูดมีเหตุผลมาก ถึงยังไงปฏิบัติการก็ขึ้นอยู่กับคำสั่งของนาย บอกแผนการของนายมาแล้วกัน” เคลตี้ยักไหล่แล้วเลิกขัดคอทอมป์สัน
ทอมป์สันหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดดูกล้องวงจรปิด “บนรถและบนตัวของชูติดเครื่องติดตามไว้หมดแล้ว ดังนั้นเขาไม่มีทางหนีรอด จะได้เอาพวกยอดฝีมือกังฟูที่จ้างมาจากไชน่าทาวน์พวกนั้นมาใช้เสียที หวังว่าพวกเขาจะสามารถทำร้ายหลี่โม่ได้นะ”
“จะไปเอาอะไรกับลิงเหลืองพวกนั้น ฉันยังสงสัยเลยว่าพวกมันจะใช้หลอดทดลองเก็บเลือดเป็นหรือเปล่า” เคลตี้เอ่ยอย่างเหยียดหยาม
“ฮ่าฮ่าฮ่า พวกลิงเหลืองรับหน้าที่แค่ต่อสู้เท่านั้น งานเทคนิคอย่างการเก็บตัวอย่างเลือดน่ะนายเป็นคนไปทำ” ทอมป์สันพูดกลั้วหัวเราะ
เคลตี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย อยากจะค้านคำพูดของทอมป์สันแต่จนแล้วจนรอดก็ยังอดกลั้นเอาไว้
ถึงอย่างไรทอมป์สันก็ตำแหน่งสูงกว่าเขา นอกจากนี้เคลตี้เองก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถโค่นทอมป์สันได้ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ทำตามคำสั่งของทอมป์สันเท่านั้น
“ได้ ฉันจะไปเอาอุปกรณ์เดี๋ยวนี้”
“อย่าเคืองกันล่ะเคลตี้ นายควรจะร่าเริงสักหน่อย ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะได้ออกไปจากสถานที่เวรนี่เต็มทีแล้ว ไม่แน่ว่าพอจัดการเรื่องราวเสร็จ พรุ่งนี้พวกเราอาจจะได้บินกลับไปแฮปปี้กันก็ได้”
เคลตี้หัวเราะแห้ง ๆ “ได้เลยนายท่าน พวกเราต้องเปลี่ยนชุดไหม ไม่อย่างนั้นถ้าชูบังเอิญเจอกับเราเขาอาจจะตกใจได้”
“เรื่องนั้นจำเป็นอยู่แล้ว ไปเถอะ เปลี่ยนชุดแล้วไปดูว่าหลี่โม่เป็นยังไงกันแน่ นายว่าเขาจะเหมือนกับสายเลือดพวกนั้นของยุโรปหรือเปล่า ฉันล่ะเกลียดแบทแมนกับมนุษย์หมาป่าพวกนั้นชะมัด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...