โซซัดโซเซกลับมาถึงห้องส่วนตัว เมื่อหลงเทาเห็นมุมปากและใบหน้าเปื้อนเลือดที่บวมเหมือนหัวหมูของหัวจื่อ สีหน้าของเขาก็บึ้งตึงขึ้นมาทันที
“หัวจื่อ แกทำบ้าอะไรของแก ฉันบอกให้ไปพาผู้หญิงสองคนนั้นกลับมา แล้วทำไมแกถึงทำตัวเองกลายเป็นหัวหมูแบบนี้ได้ พี่น้องคนอื่น ๆ ล่ะ?” หลงเทาถามอย่างค่อนข้างหัวเสีย
“พี่เทา เราถูกคนทำร้าย พี่น้องคนอื่น ๆ ต่างก็ถูกซัดจนสลบกันหมด เหลือผมคนเดียวที่พอจะต้านทานได้”
หัวจื่อน้ำตาไหลพรากด้วยความคับข้องใจ ตั้งแต่เด็กจนโตเขาไม่เคยรู้สึกไม่เป็นธรรมขนาดนี้มาก่อนเลย
หลงเทาเลิกคิ้วและพูดด้วยความประหลาดใจ “พวกแกมีกันตั้งหลายคนแต่ทำอะไรไม่ได้เลยงั้นเหรอ? หรือว่าไปเจอเจ้าถิ่นของเมืองหลงเฉิงมาหรือไง? พวกแกจะทำอะไรรอบคอบหน่อยได้ไหม เรื่องเล็ก ๆ ก็ยังทำให้ดีไม่ได้!”
“ไม่ใช่ว่าพวกเราสะเพร่านะครับ อีกฝ่ายมีแค่คนเดียว แค่คนเดียว แต่ในชั่วพริบตามันก็คว่ำพี่น้องคนอื่นได้หมด ผมยังแตะต้องมันไม่ได้เลยแม้แต่ปลายนิ้วก็ถูกซัดจนมีสภาพแบบนี้แล้ว! พี่เทา พี่ต้องล้างแค้นให้พวกพี่น้องด้วยนะครับ!”
หัวจื่อร้องไห้สะอึกสะอื้นพลางพูด รู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมอย่างยิ่ง
หลงเทาชะงักไปเล็กน้อย จินตนาการถึงภาพเหตุการณ์ที่หัวจื่อพูด ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเหมือนเป็นฉากในหนังกำลังภายในที่ไม่น่าจะปรากฏในความเป็นจริงได้เลย
“แกอ่านนิยายมากจนหลอนรึไง ตอนนี้ทำไมแกไม่ได้เรื่องเอาซะเลย แกคิดว่าสมองมีปัญหาหรือคิดว่าฉันเป็นไอ้บ้านนอกไม่รู้เรื่องรู้ราวหรือไง คนคนเดียวสู้กับพวกแกตั้งหลายคน แถมยังคว่ำพวกแกได้ในชั่วพริบตาอีก แกคิดว่ามันเป็นปรมาจารย์ตั๊กม้อมาเกิดเรอะ!”
หัวจื่อมองหลงเทาอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ ไม่รู้ว่าควรจะแก้ตัวอย่างไร เห็นได้ชัดว่าหลงเทาไม่เชื่อในสิ่งที่ตนพูด ดังนั้นไม่ว่าจะพูดอะไรมันก็ไร้ประโยชน์
“พี่เทา ถ้าไม่เชื่อที่ผมพูด พวกเราก็ไปดูด้วยกันเลย แต่ผมขอแนะนำให้เตรียมพกปืนไปด้วย เจ้าหมอนั่นไม่ใช่คนธรรมดาจริง ๆ ผมยังสงสัยเลยว่าเขาเป็นเทพเซียนที่ข้ามมิติมาอะไรพวกนั้นเหมือนในนิยาย”
หัวจื่อพูดไปพลางแสดงท่าทาง ในหัวล้วนผุดนิยายประเภทฝึกตนเป็นเซียนที่เคยอ่านขึ้นมา ยิ่งคิดเท่าไรเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าหลี่โม่เหมือนกับคนจำพวกนั้นเข้าทุกที
หลงเทาหัวเราะด้วยความโมโหกับคำพูดของหัวจื่อ เขาหยิบปืนพกออกมาจากหลังเอวแล้วตบมันลงกับโต๊ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...