คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 869

พวกชายกำยำที่อยู่ด้านหลังจอมละโมบพับแขนเสื้อขึ้น จ้องมองไปที่หลี่โม่ที่เพิ่งทุบตีหม่างจือไปด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว

ในสายตาของพวกเขา หลี่โม่คือศัตรูที่ต้องถูกกำจัดอย่างรวดเร็ว

จอมละโมบจ้องมองหลี่โม่แล้วพูดอย่างเย็นชา “แกเสแสร้งเก่งมาก ใช้กลอุบายแกล้งเป็นหมูมากินเสือใส่ฉัน!”

“หึฟึ ฉันไม่ได้แกล้งเป็นหมู แล้วแกก็ไม่ใช่เสือด้วย หยุดพูดไร้สาระแล้วรีบพาลูกน้องของแกมาเร็ว ๆ ให้ฉันสอนแกว่าอะไรคือการตัวเป็นคนต่ำต้อย”

หลี่โม่กระดิกนิ้วเรียกจอมละโมบ สีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก

จอมละโมบรู้สึกโกรธยิ่งกว่าการดูถูกของหลี่โม่ เขาโบกมือขวาเบา ๆ “จะจัดการแก แค่ลูกน้องของฉันก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้ฉันลงมือเลย คนหนุ่มสาวควรต้องมีจิตใจที่น่าเกรงขาม จัดการมัน!”

ชายกำยำในชุดฝึกสีดำรีบวิ่งพุ่งออกไปพร้อมกัน ต่างคำรามและกระโจนเข้าใส่หลี่โม่ราวกับเสือที่ลงมาจากภูเขา

ลุงเป้ากุมสะโพกลุกขึ้นจากพื้น รีบไปที่ข้าง ๆ ของคุณชายเล็กหลิน “คุณชายสาม อย่ายืนดูอยู่ที่นี่เลยครับ ถ้าจะดูต้องหาที่ปลอดภัยดูดีกว่า ใจผมกำลังเต้นรัว ๆ กังวลไปหมดแล้วครับ”

“หมายถึงอะไร หรือว่าจอมละโมบนี่ก็ทำไม่ได้?” คุณชายเล็กหลินพูดอย่างขมขื่น

“ศิษย์น้องเฉียนจะทำได้ไหมผมไม่รู้ นี่ไม่ใช่การเตรียมตัวเอาไว้ทั้งสองทางเหรอ? รีบไปที่สวนหลังบ้านเถอะครับ หากมีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นคุณก็สามารถออกไปทางประตูหลังบ้านแล้วขับรถหนีไปได้!”

คุณชายเล็กหลินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มองลูกน้องแค่สี่คนที่เหลือ “พกปืนดี ๆ ไปด้วย ตามฉันไปที่สวนหลังบ้าน พวกแกอยู่ที่นี่คอยสกัดกั้นไว้ ถ้าหลี่โม่ชนะ ให้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อหยุดเขาไว้!"

พวกลูกน้องพยักหน้า เขย่าแขนที่เข้าเฝือกไว้ ทำท่าทางสกัดกั้นอย่างน่าสิ้นหวัง