คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 874

......

จี๋เสียงขับรถตู้เบนซ์ห้อตะบึงอย่างบ้าระห่ำไปตลอดทาง รถรักษาความเร็วอยู่ที่ 200 ไมล์ต่อชั่วโมง

คุณชายเล็กหลินเหลือบมองทางข้างหลังเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าไม่มีรถไล่ตามมา ก็พลันถอนหายใจอย่างโล่งอก “ไอ้เวรตะไลหลี่โม่ อย่างกับภูตผีงั้นแหละ! จอมละโมบนายทำยังไงของนาย เมื่อกี้นี้นายไม่ได้บอกว่าทั่วใต้หล้าไร้คู่ต่อกรหรอกเหรอ?!”

“คุณชายสาม นั่นก็แค่การเปรียบเปรย ใครมันจะไปไร้คู่ต่อกรได้กันเล่า ต่างก็ว่ากันว่าหมัดมวยยากจะสู้คนหนุ่ม ผมเพิ่งจะประมือกับหลี่โม่ แค่ถูกหลี่โม่ต่อยแค่หมัดเดียวกระดูกแขนก็หักแล้ว”

จอมละโมบเอ่ยอย่างเศร้าใจ รู้สึกเจ็บแปลบที่แขนขึ้นมา

ลุงเป้าถอนหายใจ รู้สึกได้ถึงความรู้สึกเข้าตาจนบางอย่าง “พวกเรารีบไปหาที่ซ่อนกันเถอะ ใจฉันมันเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ อยู่ตลอดเลย”

“ว่างเปล่าแบบนี้จะไปซ่อนที่ไหนได้! ฉันนี่มันโคตรซวยเลย ทำไมถึงได้ไปแส่หาเรื่องไอ้เวรหลี่โม่นั่นกัน! พวกนายรีบคิดหาวิธีเร็วเข้า ดูซิว่าทำยังไงถึงจะสามารถจัดการกับเจ้านั่นได้!”

จอมละโมบกับลุงเป้าต่างนิ่งเงียบ วิธีที่จะจัดการกับหลี่โม่นั้น พวกเขาไม่มีเลยจริง ๆ

เมื่อเห็นทั้งสองคนไม่พูดจา สีหน้าของคุณชายเล็กหลินก็ย่ำแย่เกินบรรยาย “ไอ้พวกไร้ประโยชน์ ฉันมีพวกแกไว้ทำอะไรเนี่ย!”

“คุณชายสาม พูดแบบนี้มันก็ไม่ถูกนะ หลี่โม่เก่งกาจเกินจินตนาการ แล้วคุณจะให้พวกเราจัดการเขายังไง ต่อให้พวกเราเอาชีวิตเข้าแลกก็จัดการเขาไม่ได้หรอกครับ” จอมละโมบพูดอย่างตรงไปตรงมา

“งั้นจะทำยังไง? จะเป็นเต่าหดหัวอยู่แบบนี้เหรอ? เรื่องนี้เกี่ยวข้องถึงตำแหน่งของฉันในตระกูลหลินต่อจากนี้นะ!”

ในขณะที่คุณชายเล็กหลินกำลังโกรธจัด ก็รู้สึกว่ารถเร่งความเร็วขึ้นอย่างกะทันหัน แรงผลักไปข้างหลังรุนแรงจนทำให้คุณชายเล็กหลินหงายหลังไปเล็กน้อยโดยไม่ทันตั้งตัว